<a href="http://www.youtube.com/watch?v=bV9sCbjj23g" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=bV9sCbjj23g</a>

โดย คุณ Doraeda

ตามที่ บริษัท นานมีบุ๊คส์ จำกัด ร่วมกับชมรมรักการอ่าน-เขียน กับ ประภัสสร เสวิกุล จัดโครงการ
 “ชูช่อ ต่อกิ่งก้าน งานเขียน” เส้นทางสู่นักเขียนนวนิยายมืออาชีพ รุ่นที่ เมื่อวันที่ 30-31ตุลาคม 2553 และ
วันที่ 18-19 ธันวาคม 2553 โดยมีผู้เข้ารับการอบรม จำนวน 31 คน นั้น
   เพื่อให้เกิดประโยชน์อย่างเต็มที่ คุณประภัสสรฯ จึงได้จัดโครงการต่อเนื่อง อีก 1 ปี โดยมอบหัวข้อให้
สมาชิกชูช่อฯ รุ่น 1 ไปเขียนเป็นเรื่องสั้น ๆ เดือนละ 1 หัวข้อ เป็นเวลา 12 เดือน โดยคุณประภัสสรฯ จะให้คำแนะนำเป็นรายบุคคล และคัดเลือกผู้ที่มีผลงานดีเด่นประจำเดือน จำนวน 1 ราย (ประกาศผลในเดือนถัดไป)และเมื่อครบ 12 เดือน ผู้ที่ได้รางวัลดีเด่นมากครั้งที่สุด คุณประภัสสรฯ จะมีรับรางวัลพิเศษมอบให้ด้วย
 สำหรับเดือนมกราคม 2554 ซึ่งมีหัวข้อ “แบ๊งค์ยี่สิบบาท” ความยาว 1 หน้า เอ 4 ได้หมดกำหนดส่งผลงานแล้ว จึงขอนำผลงานที่ส่งมา ลงให้สมาชิกทุกท่านได้อ่านผลงานของเพื่อน ๆ โดยทั่วกันค่ะ

                                      ชุติมา เสวิกุล/29 มกราคม 2554

[2010 BRUNEI S.E.A. WRITE AWARDWIJAYA]

2010 BRUNEI S.E.A. WRITE AWARD

WIJAYA

 

Wijaya is the pen name of Yang Berhormat Pehin Jawatan Dalam Seri Maharaja Dato Seri Utama Dr. Haji Awang Mohd. Jamil Al – Sufri bin Begawan Pehin Udana Khatib Dato Seri Paduka Haji Awang Umar. He was born on 10 December 1921, in Kampong Sungai Kedayan, Negara Brunei Darussalam. Yang Berhormat Pehin is a prominent figure in the fields of education, literature, history, culture and religion in Brunei Darussalam. He obtained his Malay and English education locally and abroad. He was conferred the Honorary Degree of Doctor of Philosophy (Litt. D) from American Institute of Science Indiana, USA (20th April 1967), Masters of Letters from the University of Brunei Darussalam (16th September 1993), the Honorary Degree of Doctor of Letters from University of Kebangsaan Malaysia (27th June 1998) and ASEAN Culture Award in literary field from ASEAN COCI (8th November 1990). He speaks fluently in English, Japanese and Arabic. He started writing in 1940s and is interested in history, literature, language, culture and education. He has produced few books in many fields. Renungan is Yang Berhormat Pehin’s first anthology of poems.




2010 INDONESIA S.E.A. WRITE AWARD

AFRIZAL MALNA

 

Born in Jakarta on June 7, 1957,  Afrizal Malna grew to be a poet and cultural worker, dedicated in his arts. He has participated in many collaborative avant garde arts and performance. His main domain, however, is poetry.  He has steadily produced poetry collections (7 anthologies), besides one novel and one anthologies of essay, some of which have been translated into English.  In 1980s he was known as the proponent of “dark” poetry, a term used to describe the complex and innovative style of his art, and has had many followers.  Afrizal Malna now resides in Solo, Central Java.




2010 LAOS S.E.A. WRITE AWARD

DARA KANLAYA

 

Douangchampa is the penname of Dara KANLAYA, age 72, author of some 60 short stories, over 90 poems, 7 novels, and 1 two hours play  “ Boua Deng ”. Dara started her career as a school teacher and began her writing in 1958. Working with the government as writer, translator and editor until 2001,  now  retired, she keeps writing and publishing children’s books,  novels and poetry. Dara’s writing theme mostly deals with women issues, gender and promotes a better living standard for women through education. Throughout her life Dara untiredlessly engaged herself in numerous social work activities, especially for the benefit of children and women.  Daughter of the well known scholar Maha Sila VIRAVONG, she also works as curator of old palm leaf manuscripts and study classic Lao literature, especially Sang Sin Xay Epic. At present, Dara lives with her four children and eight grand-children in Vientiane.



2010 MALAYSIA S.E.A. WRITE AWARD

ZAEN KASTURI

 

Zaen Kasturi or his real name Zainal Palit was born on October 16th, 1964 in Kuala Sungai Baru, Melaka.  He was educated in his hometown but later went to study at the University of Malaya and the University of London.  Zaen writes in various genres and is an award-winning writer in various prestigious writing competitions in Malaysia.  His books among many others include Yuda (a collection of short stories), Katarsis (collection of poems), Iga (collection of poems), Angin Belantara (novel).  Zaen is currently the new voice in the local literary scene who gives life to a fast forgotten, easily ignored discipline (literature).  He has inspired many young writers who now works harder at their craftsmanship to be like Zaen Kasturi.




2010 THE PHILIPPINES S.E.A. WRITE AWARD

MARJORIE EVASCO

 

Marjorie Evasco has been writing in the last 35 years. Her published works in poetry and
biography are included in the canon of Philippine Literature. The Manila Critics Circle gave National Book Awards to all her five books: Dreamweavers; Ochre Tones: Poems in English and Cebuano; Six Women Poets: Inter/Views; A Life Shaped by Music; and Ani: The Life & Art of Hermogena Borja Lungay (2006). She received writing fellowships and residencies  from prestigious institutions, among them the Rockefeller Foundation Conference & Study Center in Bellagio, Italy, the International Writing Program at the University of Iowa, and the Hawthornden Castle International Writers Retreat in Scotland. She has participated in poetry and writers festivals in Asia-Pacific, North America, Central and South America. She writes in English and Cebuano, and her works have been translated into many languages.



2010 SINGAPORE S.E.A. WRITE AWARD

JOHAR BIN BUANG

 

 

Johar Bin Buang, also known by his pseudonym, H.B. Johar was born in Singapore on 23 January 1958. In his life journey as a writer, Johar has never taken part in any literary courses or received any training from anyone. He attributed his interest and inspiration to write sufistic poems in the early 1980s to his religious teacher, Syekh Muhammad Thaha Al-Muhammadi, who prayed for him. His first sufistic poem entitled ‘Ayan Kekasih’ was published in Mingguan Aneka on 31 March 1984. This poem was given a special review by a renowned poet and literary critic, Djamal Tukimin, over a period of eight weeks in the abovementioned newsletter. His anthology of poetry entitled Perahu has won the Literary Award Darul Iman III that was organised by the Sultanate of Terengganu in 1995. His other poem, entitled MRT has won the Literary Prize in 1993, organised by Malay Language Council Singapore. Another poem entitled Program Timur, won the Islamic Poetry Award that was organised by Brunei Darussalam.



2010 THAILAND S.E.A. WRITE AWARD

ZAKARIYA AMATAYA

 

Zakariya Amataya was born on May 25, 1975 in the southern province of Narathiwat’s Bacho district, along the Budo mountain. He received his primary education at Ban Kalupae School, his secondary at Attarkiah Islamiah Institute, both in Narathiwat, followed by Islamic College of Bangkok.  He then spent five years in central India studying Islamic Sciences, Arabic Language and Literature at Darul Uloom Nadwatul Ulama College before returning home to study Comparative Religion at Mahidol University.
His initially discovered his passion for poetry during his years in India. The atmosphere and culture at the college were the attributes to his interests as well as foreign literature and philosophy.  During his junior year, his writing on free-verse poetry had started to flourish when he took courses in Classic, Medieval and Contemporary Arabic Literature.

From India to Thailand, free-verse poetry has mastered its popularity among literary circles, and Zakariya wanted to become a "bridge" between different cultures and languages.  His first translated book called "Duay-Jit-Winyarn-Aun-Piemsook (Happy Soul)"was published with marginal distribution, whereas his poems were more widely publicized on numerous online blogs. He later founded his own website wwww.thaipoetsociety.com as a communal channel for poetry forums and critics.
Since 2004, Zakariya's translated work and poems have been constantly published on newspapers and journals. The award-winning "No Women in Poetry" was his first compilation of poems in the past ten years. At present, he endlessly studies literature, writes and translates poetry, while conducting poetry reading sessions and events. Zakariya has been trying to write a novel based on the memories of his childhood and hometown for more than two years now.



2010 VIETNAM S.E.A. WRITE AWARD

NGUYEN NHAT ANH

 

Nguyễn Nhật Ánh (born on May 7, 1955) is a Vietnamese author of incisive stories for both teenagers and adults. He is also a teacher, a poet and a journalist. His works are enormous, including approximately 24 novellas, 2 novel series and some collections of poems. He is regarded as one of the most successful writer for teens. So far he published more than 100 books. His most well-known novel Kính vạn hoa (Kaleidoscope), which contains 54 volumes, has recently been made into 4 drama series of the same name. The series became a flourishing success and (chu nay co nghia la noi qua, khong co thuc) won great acclaim from both readers and critics. His name is also his pseudonym.

[2010 S.E.A. WRITE GUEST SPEAKERWILLIAM DALRYMPLE]

2010 S.E.A. WRITE GUEST SPEAKER
WILLIAM DALRYMPLE

William Dalrymple, FRSL FRAS (born 20 March 1965 in Scotland) is a multiple-award winning historian and travel writer, as well as a distinguished broadcaster, critic, art historian, foreign correspondent and co-director of Asia's largest literary festival.

Dalrymple was born William Hamilton-Dalrymple, the son of Sir Hew Hamilton-Dalrymple, 10th baronet, a cousin of Virginia Woolf. He was educated at Ampleforth College and Trinity College, Cambridge, where he was first a history exhibitioner and then senior history scholar.

Dalrymple, who has lived in Delhi on and off for the last 25 years, is married to the artist Olivia Fraser and has three children, Ibby, Sam, and Adam, and a cockatoo called Albinia. The South Asia correspondent of the New Statesman since 2004, he is a fellow of the Royal Asiatic Society and the Royal Society of Literature

Dalrymple's interests include India, Pakistan, Afghanistan, the Middle East, Mughal rule, the Muslim world, Hinduism, Buddhism, the Jains and early Eastern Christianity. All of his six books have won major literary prizes, as have his radio and television documentaries. His first three were travel books based on his journeys in the Middle East, India and Central Asia. His early influences included the travel writers such as Robert Byron, Eric Newby, and Bruce Chatwin. More recently, Dalrymple has published a book of essays about South Asia, and two award-winning histories of the interaction between the British and the Mughals between the eighteenth and mid nineteenth century. His books have been translated into French, Spanish,


Italian, Dutch, German, Estonian, Swedish, Norwegian, Czech, Polish, Turkish, Japanese, Greek, Hebrew, Arabic, Chinese, Indonesian, Hindi, Urdu, Malayalam, Marathi and Bengali.

He is a regular contributor to The New York Review of Books, The Guardian, the New Statesman and The New Yorker. He has also written many articles for Time magazine, to which he contributed the article The Real Islam for their 2004 annual issue Asian Journey. He wrote an essay Business as Usual for the India Charges Ahead special issue commemorating 60 years of Indian independence.

He attended the inaugural Palestine Festival of Literature in 2008 - giving readings and taking workshops in Jerusalem, Ramallah and Bethlehem.

He is the founder and co-director of the Jaipur Literature Festival along with the writer Namita Gokhale. The festival, now the largest literary festival in Asia and the largest free festival of literature in the world, is held annually in the Indian city of Jaipur and was recently dubbed "the greatest literary show on earth" by The Daily Beast.

Dalrymple spends most of the year at his farm house in Mehrauli near New Delhi, India, but summers in London and Edinburgh.

His latest book, Nine Lives: In Search of the Sacred in Modern India, was published by Bloomsbury, and went to the number one slot on the Indian non-fiction section bestseller list.[11] Since its publication he has been touring the UK, India, Pakistan, Bangladesh, Australia, Holland and the US with a band consisting of some of the people featured in his book including Sufis, Fakirs, Bauls, Theveram hymn singers as well as a prison warder and part-time Theyyam dancer widely believed to be an incarnation of the God Vishnu.
He is now beginning work on a history of the First Afghan War 1839-42, and curating a major show of the late Mughal and Company School painting of Delhi for the Asia Society in New York, due to open January 2012.

.

.

.

.

หรือหากชอบเรื่องอื่น ๆ นอกจากนี้ กรุณาระบุไว้ที่นี่ได้นะคะ

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาร่วมโหวตค่ะ

จองบัตรได้ที่ คุณยุ้ย 089 5368694 ถึงวันที่ 12 มีนาคม ศกนี้

แสดงวันอาทิตย์ที่ 15 มีนาคม เวลา  13-16 น. ณ หอประชุมวิทยาลัยพาณิชยการธนบุรี ในซอยจรัลสนิทวงศ์ 13

รายละเอียดครับ

[แนะแนว..เขียนนิยายเบื้องต้น (รุ่น 5 )]

แนะแนว..เขียนนิยายเบื้องต้น (รุ่น 5 )
 

สำหรับผู้ที่รักในการอ่านนวนิยาย และมีจินตนาการอยากแต่งนิยายสักเล่ม แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร ร่วมสร้างจินตนาการกับการท่องโลกนวนิยาย วิธีเล่ารื่อง การดำเนินเรื่องให้สนุก น่าติดตาม วิธีตั้งชื่อเรื่อง ตัวละคร และนามปากกา กับ อ.ฐนธัช กองทอง เจ้าของผลงาน ทะเลคืนแรม และถ่ายทอดประสบการณ์ตรงจาก นักเขียนนวนิยายมืออาชีพ คุณประภัสสร เสวิกุล เจ้าของ เจ้าของผลงาน เวลาในขวดแก้ว อำนาจ ชี้ค ดอกไม้ใต้หมอน หิมาลายัน ฯลฯ วันเสาร์ที่ 24 , 31 มกราคม 2552 (เวลา 09.00 – 16.00 น.) ค่าสมัคร บุคคลทั่วไปท่านละ 3,600 บาท พิเศษ สมาชิกนิตยสารท่านละ 3,300 บาท ณ Convention Hall บริษัทอมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน) ถนนอรุณอมรินทร์ (ปิดรับสมัครภายในวันศุกร์ที่ 9 มกราคม 2552 หรือจนครบจำนวน) ขอสงวนสิทธิ์ในการเปลี่ยนแปลงรายละเอียด หรือยกเลิกคอร์ส โดยจะแจ้งให้ท่านทราบล่วงหน้า



กำหนดการ

วันเสาร์ที่ 24 มกราคม 2552

08.45 – 09.00 น.ลงทะเบียน
09.00 – 11.00 น.- ความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับงานเขียน
- ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับนวนิยาย
- แรงบันดาลใจในการเขียนนวนิยาย
11.00 – 12.00 น.- องค์ประกอบของนวนิยาย แก่นเรื่อง และโครงเรื่อง
- การดำเนินเรื่อง การเขียนเปิดเรื่อง และปิดเรื่อง
12.00 – 13.00 น.** พักรับประทานอาหารกลางวัน **
13.00 – 14.00 น.- วิธีสร้างและประเภทของตัวละคร
- มุมมองและการเล่าเรื่อง
14.00 – 16.00 น.- การเขียนบทสนทนา
- การบรรยายฉากและสถานการณ์
- การใช้น้ำเสียงและการใช้ภาษา
Workshop ฝึกเขียนนิยายในแต่ละบุคคล

วันเสาร์ที่ 31 มกราคม 2552

08.45 – 09.00 น.ลงทะเบียน
09.00 – 12.00 น.- วิจารณ์ผลงาน พร้อมเสนอแนะแนวทางการเขียนจากวิทยากร
12.00 – 13.00 น.** พักรับประทานอาหารกลางวัน **
13.00 – 14.00 น.- การขอยืมความคิดคนอื่นและการเลียนแบบอย่างสร้างสรรค์
- กลวิธีทางวรรณศิลป์ และสูตรสำหรับการแต่งนวนิยาย
- วิธีตั้งชื่อเรื่อง ชื่อตัวละคร และนามปากกา
- อุปสรรคและปัญหาในการเขียนนวนิยาย
- ช่องทางการนำเสนอผลงาน,การถูกวิจารณ์และการทำต้นฉบับ
14.00 – 16.00 น.- ถ่ายทอดประสบการณ์ตรง จากนักเขียนนวนิยายมืออาชีพ
“คุณประภัสสร เสวิกุล”

--------------------------------------------------------------------------------

[สีน้ำฟ้า]

สีน้ำฟ้า    
โพสต์เมื่อ: Jun 16 2007, 01:31 PM
   
ขอเชิญส่งผลงานเรื่องสั้นเข้าประกวดค่ะ
รายละเอียดตามนี้.. (คัดลอกมาจากเว็บ สำนักพิมพ์มธุรดา)



โพสได้แก้ไขโดย สีน้ำฟ้า เมื่อ Jun 16 2007, 01:32 PM



----------------------
คิดถึง..ไปหาได้ทุกเมื่อนะคะ...
-----------------------------------------------------------
ลานอักษร สีน้ำฟ้า ณ โอเคเนชั่น



สีน้ำฟ้า    
โพสต์เมื่อ: Jun 16 2007, 02:07 PM
   
พี่ปลิวลมคะ

ขอทบทวนสักนิด.. ช่อการะเกด เล่ม 42 หมดเขต วันที่ 15 เดือนสิงหาคม 2550 นี้ ใช่หรือเปล่านะคะ

ได้ข่าวว่า ให้ส่ง"เรื่องสั้นที่ดีที่สุด" ไปที่ ตู้ ปณ.1143 ปท.ดอนเมือง กรุงเทพฯ 10211

เก็บรวม เก็บรวบไว้ก่อนค่ะ


โพสได้แก้ไขโดย สีน้ำฟ้า เมื่อ Jun 16 2007, 02:13 PM

----------------------
คิดถึง..ไปหาได้ทุกเมื่อนะคะ...
-----------------------------------------------------------
ลานอักษร สีน้ำฟ้า ณ โอเคเนชั่น



สีน้ำฟ้า    
โพสต์เมื่อ: Jul 26 2007, 11:32 AM

   
ประกวดเรื่องสั้นรางวัล “หาได้ ใช้เป็น”



เป็นการประกวดเรื่องสั้นที่ให้ผู้เข้าร่วมประกวดค่อนข้างจะกว้างขวาง บรรดานักเขียนเรื่องสั้นท่านใดสนใจก็ลองไปดู
...........
การจัดโครงการประกวดเรื่องสั้น ปี 2550 เป็นโครงการประกวดต่อเนื่องจากโครงการ “รู้เก็บ รู้ใช้” ซึ่งปี 2550 จัดขึ้นเป็นปีที่ 4 ภายใต้แนวคิด “หาได้ ใช้เป็น” เพื่อมุ่งส่งเสริมและเปิดโอกาสให้นักเรียน นักศึกษา เยาวชน ครู อาจารย์ ศึกษา นิเทศก์และประชาชนทั่วไป มีโอกาสแสดงความคิดสร้างสรรค์ ร่วมถ่ายทอด ความรู้ ความเข้าใจ และมุ่งปลูกฝังวัฒนธรรมด้านการออมและการลงทุน ให้เป็นที่แพร่หลาย

เพื่อให้การขยายผลการให้ความรู้ดังกล่าวเป็นไปอย่างกว้างขวางมากขึ้น การประกวดเรื่องสั้น ปี 2550 จึงได้เปิดกว้างแนวคิดในการนำเสนอมากขึ้น โดยส่งเสริมเกี่ยวกับการใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ทั้งร่างกาย จิตใจ และความมั่นคง ไม่เบียดเบียนผู้อื่น เพื่อปลูกฝังให้เยาวชนตระหนักถึงความสำคัญในการวางเป้าหมายของชีวิต การออม และการลงทุน รวมถึงมีทักษะการวางแผนการบริหารการเงินส่วนบุคคล เพื่อชีวิตที่เติบโตได้มั่นคงอย่างยั่งยืน

*กลุ่มเป้าหมาย
กลุ่มเป้าหมายผู้อ่าน คือ กลุ่มเป้าหมายผู้ส่งผลงานเข้าประกวด
เยาวชนอายุ 13 – 25 ปี
ประชาชนทั่วไป
ระดับมัธยมต้น (ม.1 - ม.3)
ระดับมัธยมปลาย (ม.4 – ม.6)+ปวช
ระดับอุดมศึกษา+ปวส.
ครู อาจารย์ ศึกษานิเทศก์
ประชาชนทั่วไป

*วัตถุประสงค์
เพื่อส่งเสริมการบริหารความมั่งคั่งส่วนบุคคลแก่เยาวชนรุ่นใหม่ โดยปลูกฝังวัฒนธรรมด้านการออม และการลงทุน รวมทั้งให้ตระหนักถึงทักษะในการวางแผนการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข และไม่เบียดเบียนใคร
สร้างแนวร่วมในการถ่ายทอดความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับการวางแผนการเงินส่วนบุคคลให้กว้างขวางยิ่งขึ้นในกลุ่มคนรุ่นใหม่
เพื่อให้เรื่องสั้นที่ได้รับรางวัลจากโครงการดังกล่าวเป็นสื่อกลางในการส่งเสริมความรู้ความเข้าใจในเรื่องการปลูกฝังการวางแผนชีวิตอย่างมีความสุขทั้งสุขภาพทางกายและสุขภาพทางการเงิน แก่ประชาชน และผู้สนใจทั่วไป
เพื่อส่งเสริมนักเขียนทางธุรกิจ เศรษฐกิจ ซึ่งปัจจุบันมีไม่มาก

*ผู้สนับสนุนโครงการ
บริษัท อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน)
บริษัท เนชั่น มัลติมีเดีย กรุ๊ป จำกัด (มหาชน)
บริษัท นานมีบุ๊คส์ จำกัด
บริษัท มติชน จำกัด (มหาชน)

*เงื่อนไขในการส่งผลงานเข้าประกวด
ต้นฉบับเรื่องสั้นที่ส่งเข้าประกวด ต้องพิมพ์ด้วยคอมพิวเตอร์ใช้ Font Cordia New ขนาด 14 pt. มีระยะกั้นหน้า 3 cm. ระยะกั้นหลัง 3 cm. และ กำหนดระยะห่างระหว่างบรรทัดแบบ Single โดยมีความยาวของเนื้อหา (ไม่รวมปก) แบ่งตามประเภทของผู้ส่งเข้าประกวด ดังนี้
ระดับมัธยมต้น (ม.1- ม.3) ความยาว 2-3 หน้ากระดาษ A4
ระดับมัธยมปลาย (ม4 – ม.6)+ปวช. ความยาว 4-5 หน้ากระดาษ A4
ระดับอุดมศึกษา+ปวส. ความยาว 6-8 หน้ากระดาษ A4
ครู อาจารย์ ศึกษานิเทศก์ ความยาว 9-10 หน้ากระดาษ A4
ประชาชนทั่วไป ความยาว 9-10 หน้ากระดาษ A4

ผลงานต้องมีการตั้งชื่อเรื่องด้วย
- ผู้ส่งผลงานเข้าประกวดสามารถส่งเป็นผลงานเดี่ยว หรือกลุ่ม (ไม่เกินกลุ่มละ 3 คน)
- ผู้ส่งผลงานเป็นกลุ่มต้องมีคุณสมบัติอยู่ในประเภทการประกวดเดียวกัน
- สามารถส่งได้มากกว่า 1 เรื่อง ซึ่งกรณีที่ได้รับรางวัลมากกว่า 1 เรื่อง ตลาดหลักทรัพย์ฯ สงวนสิทธิ์ให้รางวัลที่ได้รับคะแนนสูงสุดเพียงรางวัลเดียว
ผู้ส่งผลงานต้องระบุระดับที่ส่งผลงานเข้าร่วมประกวดให้ชัดเจน ( ระดับมัธยมต้น ระดับมัธยมปลาย/ปวช. ระดับอุดมศึกษา/ปวส. ระดับครู อาจารย์ ศึกษานิเทศก์ หรือ ระดับประชาชนทั่วไป)
ผู้ส่งผลงานเข้าประกวดต้องส่งต้นฉบับผลงานที่พิมพ์ใส่กระดาษขนาด A4 ( 21.00 x 29.50 ซม.) พร้อมผลงานในรูป diskette หรือ CD มาด้วยกรณีส่งผลงานทางไปรษณีย์
ผู้ส่งผลงานเข้าประกวดต้องแนบ file ผลงานมาด้วยกรณีส่งทาง E-mail
ผู้ส่งผลงานเข้าประกวดต้องระบุชื่อ นามสกุล ผู้ส่ง ที่อยู่ เบอร์โทรศัพท์ E-mail (ถ้ามี) ให้ชัดเจนในเอกสารแนบท้ายผลงานโดยไม่นับรวมเป็นส่วนหนึ่งของผลงาน

ผลงานที่ส่งเข้าประกวดต้องเป็นเรื่องที่เขียนขึ้นใหม่ ไม่เคยตีพิมพ์ และไม่เคยได้รับการเผยแพร่ในสื่อทุกประเภท ใช้ภาษาไทยเป็นหลัก ไม่ลอกเลียน แปล ดัดแปลงหรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่น หากมีการละเมิดลิขสิทธิ์ ลอกเลียน ผู้ส่งผลงานต้องรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว
เนื้อเรื่องจะต้องนำเสนอเกี่ยวกับการปลูกฝังการวางแผนชีวิตอย่างมีความสุขทั้งสุขภาพทางกาย สุขภาพ ทางใจ และสุขภาพทางการเงิน
ภายหลังการตัดสิน ผลงานที่ได้รับรางวัลถือเป็นลิขสิทธิ์ของตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย โดยมีสิทธิจัดพิมพ์ ดัดแปลงและเผยแพร่ ผลงานเขียนใดได้รับการตีพิมพ์โดยตลาดหลักทรัพย์ฯ ผู้เขียนผลงานนั้นจะได้ค่าตอบแทนตามที่ตลาดหลักทรัพย์ฯ กำหนด
คณะกรรมการสงวนสิทธิ์ที่จะไม่มอบรางวัล ในกรณีที่ผลงานที่ส่งเข้าประกวดไม่ถึงเกณฑ์มาตรฐานที่ คณะกรรมการกำหนดและการตัดสินของคณะกรรมการถือเป็นที่สิ้นสุด

วิธีการส่งผลงานเข้าประกวด


1. ส่งด้วยตนเอง หรือทางไปรษณีย์ มาที่ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย ตั้งแต่วันนี้ถึงวันที่ 31 มกราคม 2551 ตามรายละเอียดต่อไปนี้

โครงการประกวดเรื่องสั้น ปี 2550 (โครงการ “รู้เก็บ รู้ใช้” ปีที่ 4) ฝ่ายสื่อความรู้และสิ่งพิมพ์ ชั้น 13 อาคารตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย เลขที่ 62 ถนนรัชดาภิเษก คลองเตย กรุงเทพฯ 10110

- กรณีส่งด้วยตนเอง สามารถส่งได้ทุกวันทำการ เวลา 08.30 – 17.00 น.
- กรณีส่งทางไปรษณีย์จะถือวันที่ประทับตราไปรษณีย์เป็นสำคัญ


2. ส่งทาง E-mail ที่ Address : haadai_chaipen@set.or.th โดยกำหนดสิ้นสุดระยะเวลาในการรับผลงานเวลา 24.00 น. ของวันที่ 31 มกราคม 2551


*เงินรางวัล
1ระดับมัธยมต้น รางวัลยอดเยี่ยม เงินรางวัล 10,000บาท +เข็มกลัดทองคำ รองชนะเลิศ อันดับ 1 เงินรางวัล 8,000 บาท รองชนะเลิศอันดับ 2 เงินรางวัล 5,000 บาท รางวัลชมเชย เงินรางวัล 2,000 บาท

2.ระดับมัธยมปลาย/ ปวช. รางวัลยอดเยี่ยม เงินรางวัล 20,000 บาท +เข็มกลัดทองคำ รองชนะเลิศ อันดับ 1 เงินรางวัล 15,000 บาท รองชนะเลิศอันดับ 2 เงินรางวัล 10,000 บาท รางวัลชมเชย เงินรางวัล 5,000 บาท

3.ระดับอุดมศึกษา/ ปวส. รางวัลยอดเยี่ยม เงินรางวัล 50,000 บาท +เข็มกลัดทองคำ รองชนะเลิศ อันดับ 1 รองชนะเลิศอันดับ 2 เงินรางวัล 40,000 บาท รองชนะเลิศอันดับ 2 เงินรางวัล 30,000 บาท รางวัลชมเชย เงินรางวัล 5,000 บาท

4.ระดับครู อาจารย์ ศึกษานิเทศก์ รางวัลยอดเยี่ยม รางวัล 50,000 บาท +เข็มกลัดทองคำ รองชนะเลิศ อันดับ 1 เงินรางวัล 40,000 บาท รองชนะเลิศอันดับ 2 เงินรางวัล 30,000 บาท รางวัลชมเชย เงินรางวัล 5,000 บาท

5.ระดับประชาชนทั่วไป รางวัลยอดเยี่ยม เงินรางวัล 80,000 บาท +เข็มกลัดทองคำ รองชนะเลิศ อันดับ 1 เงินรางวัล 60,000 บาท รองชนะเลิศอันดับ 2 เงินรางวัล 40,000 บาท รางวัลชมเชย เงินรางวัล 5,000 บาท


อ้างอิงจาก ที่มา : www.roysangchan.ob.tc

----------------------
คิดถึง..ไปหาได้ทุกเมื่อนะคะ...
-----------------------------------------------------------
ลานอักษร สีน้ำฟ้า ณ โอเคเนชั่น



สีน้ำฟ้า
โพสต์เมื่อ: Jul 26 2007, 11:38 AM
   
พานแว่นฟ้า


สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร ร่วมกับ สมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย โดยคณะกรรมการรางวัลพานแว่นฟ้า ปี 2550 ขอเชิญส่งผลงานประกวดวรรณกรรมเรื่องสั้นและบทกวีการเมือง รางวัลพานแว่นฟ้า ปี 2550 เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนการปกครองระบอบประชาธิปไตยในระบบรัฐสภ า อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ประเภทเรื่องสั้นการเมือง

- ต้องเป็นผลงานที่เขียนขึ้นใหม่ ไม่เคยตีพิมพ์เผยแพร่มาก่อน ต้นฉบับต้องเป็นภาษาไทย และพิมพ์ด้วยกระดาษ A4 จำนวนไม่เกิน 10 หน้าโดยประมาณ
- ตัวอักษรขนาด 16 ตัวพิมพ์ ประเภทบทกวีการเมือง
- ต้องเป็นผลงานวรรณกรรมประเภทบทกวีฉันทลักษณ์แบบแผน
- ไม่กำหนดหัวข้อ ขนาดความยาว 6-12 บท

รางวัลชนะเลิศประเภทละ 1 รางวัล ได้รับโล่เกียรติยศ พร้อมเกียรติบัตรของประธานสภานิติบัญญัติแห่งชาติ และ
- เงินรางวัล 50,000 บาท
- รางวัลรองชนะเลิศ ได้รับโล่เกียรติยศพร้อมเกียรติบัตร
- และเงินรางวัล 30,000 บาท รางวัลชมเชย 10 รางวัล

ได้รับเกียรติบัตรและเงินรางวัลละ 10,000 บาท ผู้สนใจส่งผลงานเข้าประกวดหรือสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ กลุ่มงานเผยแพร่ประชาธิปไตยและกิจกรรมสภาผู้แทนราษฎร สำนักประชาสัมพันธ์ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร ถนนอู่ทองใน เขตดุสิต กรุงเทพฯ 10300 โทร.0-2244-2515-18


* เวลาหมดเขต ยังไม่ทราบนะคะ (แล้วจะมาอัพเดทให้อีก ถ้าทราบ)
** ที่มาของข่าว : ประพันธ์สาส์น

----------------------
คิดถึง..ไปหาได้ทุกเมื่อนะคะ...
-----------------------------------------------------------
ลานอักษร สีน้ำฟ้า ณ โอเคเนชั่น



สีน้ำฟ้า
โพสต์เมื่อ: Jul 26 2007, 11:45 AM
   
ประกวดคำขวัญเพื่อสร้างจิตสำนึกด้านลิขสิทธิ์



สมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย จับมือ กรมทรัพย์สินทางปัญญา จัดประกวดคำขวัญ เพื่อสร้างจิตสำนึกด้านลิขสิทธิ์ ให้ประชาชนโดยทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเยาวชนเกิดความรู้ ความเข้าใจ และมีจิตสำนึกด้านลิขสิทธิ์

การประกวดคำขวัญครั้งนี้ ชิงรางวัลรวมมากกว่า 5 หมื่นบาท โดยแบ่งเป็น 3 ประเภท คือ
1. เยาวชนระดับชั้นมัธยมต้น
2.เยาวชนระดับชั้นมัธยมปลาย
3. ประเภทนิสิตนักศึกษาและประชาชนทั่วไป

กติกา :
มีความยาวไม่เกิน 20 คำ แต่งขึ้นเอง (ในกรณีที่มีการลอดเลียนหรือดัดแปลงมาจากคำขวัญของผู้อื่น สมาคมฯจะดำเนินการตามกฎหมายทันที) เนื้อหาปลุกและปลูกจิตสำนึกด้านลิขสิทธิ์ ใช้ภาษาสละสลวย คล้องจอง กินใจไม่หยาบคาย มีเนื้อหาไม่ทำลายศีลธรรมและจริยธรรมอันดีงามของไทย

ผู้ส่งคำขวัญเข้าประกวดสามารถส่งคำขวัญเข้าร่วมประกวดได้มากกว่าหนึ่งคำขวัญ แต่กรรมการตัดสินจะคัดเลือกคำขวัญที่ดีที่สุดเพียงคำขวัญเดียวให้ได้รับรางวัล การตัดสินของคณะกรรมการถือเป็นเด็ดขาด
เปิดรับคำขวัญตั้งแต่วันนี้ ถึง 31 สิงหาคม 2550 และประกาศผลในเดือนตุลาคม 2550 (ในงานมหกรรมหนังสือแห่งชาติ ศูนย์ประชุมแห่งชาติ สิริกิติ์)
ส่งคำขวัญ พร้อมชื่อผู้แต่ง ที่อยู่ และเบอร์โทรศัพท์ ที่ติดต่อได้สะดวก มาที่ สมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย 31 ถนนกรุงเทพฯ-นนท์ 33 บางซื่อ กทม. 10800 (วงเล็บมุมซองว่า ประกวดคำขวัญ)

ติดต่อขอทราบรายละเอียดได้ที่ พงษ์ลดา อิทธิเมฆินทร์-0818-339833
หรือที่เจ้าหน้าที่สมาคมฯ สราวุธ ปาลกะวงศ์ ณ อยุธยา- 02-9109565

อ้างอิงจาก ที่มา : www.roysangchan.ob.tc

*เห็นแว๊บ..แว้บ มีข่าวนี้ด้วยหรือเปล่าไม่แน่ใจ แจมก็ตาลายค่ะ หมุนเม้าส์ขึ้น ๆ ลง ๆ กระทู้ชักจะยา emotion_041.gif ถ้าซ้ำขออภัยนะคะ

----------------------
คิดถึง..ไปหาได้ทุกเมื่อนะคะ...
-----------------------------------------------------------
ลานอักษร สีน้ำฟ้า ณ โอเคเนชั่น



สีน้ำฟ้า
โพสต์เมื่อ: Nov 11 2007, 04:04 AM

   
INDY BOOK Festival

ประกวด หนังสั้น-หนังสือทำมือ "THAILAND INDY AWARDS 2008" รางวัลสำหรับคนรุ่นใหม่หัวใจสร้างสรรค์ชิงเงินรางวัลมูลค่ากว่า 100,000 บาทอีกหนึ่งกิจกรรมในโครงการ มหกรรมหนังสือและสื่อทางเลือกแห่งประเทศไทย ครั้งที่ 5Indy book festival V


ผู้รับผิดชอบโครงการ : เครือข่ายนักเขียนแห่งประเทศไทย
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ(สสส.) กรุงเทพมหานคร
สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย
บริษัท ปตท. จำกัด (มหาชน)
SCG PAPER

รูปแบบการประกวดเป็นกิจกรรมหนึ่งในโครงการ มหกรรมหนังสือและสื่อทางเลือกแห่งประเทศไทย โดยแบ่งเป็น 2 ประเภทดังนี้

1. หนังสือทำมือ
2. หนังสั้น

หนังสือทำมือ แบ่งเป็น 2 ประเภทดังนี้
1. เรื่องสั้น 2. บทกวี

กติกาการส่งผลงานหนังสือทำมือเพื่อเข้าประกวด
1. ต้องจัดทำเป็นหนังสือทำมือ โดยระบุประเภทผลงานที่ส่งให้ชัดเจน และส่งผลงานชื่อเรื่องละ 4 เล่ม
2. ผลงานที่ส่งเข้าประกวดจะต้องไม่เคยส่งเข้าประกวด Thailand Indy Book Awards และจะต้องไม่เคยได้รับรางวัลจากการประกวดที่ใดตลอดจนไม่เคยตีพิมพ์จัดจำหน่ายมาก่อน
3. ผู้ส่งผลงานสามารถส่งผลงานได้ไม่จำกัดประเภทและจำนวนผลงาน แต่มีสิทธิ์ได้รับรางวัลสูงสุดเพียงรางวัลเดียว
4. ผลงานหนังสือทำมือทุกชิ้นงานที่ส่งเข้าประกวดและผ่านการคัดเลือกรวมทั้งได้รับรางวัลทางผู้จัดสามารถนำผลงานไปประชาสัมพันธ์สู่สาธารณชนโดยลิขสิทธิ์ผลงานเป็นของผู้เขียน
5. คณะกรรมการสงวนสิทธิ์ที่จะไม่ส่งคืนหนังสือเข้าประกวดทุกเล่ม
6. ผู้ส่งผลงานเข้าประกวดจะต้องเป็นเจ้าของผลงานที่แท้จริงและจะต้องรับผิดชอบในการละเมิดแนวความคิดรวมทั้งลิขสิทธิ์บทประพันธ์และ/หรือรูปวาดของผู้อื่น
7. ผู้ส่งผลงานจะต้องกรอกรายละเอียดต่างๆ ในใบสมัครประกวดให้ชัดเจนรวมทั้งส่งเอกสารประกอบการส่งประกวดให้ครบถ้วนพร้อมลงลายมือชื่อและชื่อ-นามสกุลจริง(ตัวบรรจง)ของผู้ส่งผลงานกำกับไว้ในผลงานที่ส่งเข้าประกวดทุกเล่ม

หลักฐานที่ใช้ในการสมัคร
1. ใบสมัครการประกวด
2. สำเนาบัตรประชาชนพร้อมรับรองสำเนาถูกต้อง
3. หนังสือทำมือที่ส่งเข้าประกวดชื่อเรื่องละ 4 เล่ม

หลักเกณฑ์พิจารณาและตัดสิน

ประเภทรวมเรื่องสั้นและบทกวี
1.เป็นผลงานเขียนที่ประพันธ์ขึ้นเอง
2.จัดทำในลักษณะหนังสือทำมือ ขนาดไม่เกินครึ่งหนึ่งของกระดาษ A4
3.ประเภทเรื่องสั้นต้องมีเรื่องสั้นรวมอยู่ในเล่มไม่ต่ำกว่า 10 เรื่องและไม่เกิน 15 เรื่อง
4. ประเภทบทกวีต้องมีบทกวีรวมอยู่ในเล่มไม่ต่ำกว่า 20 เรื่องและไม่เกิน 40 เรื่อง(บทกวีที่เป็นกลอนเรื่องถ้าเป็นฉันทลักษณ์ต้องมีความยาวไม่เกิน 50 บท)
5. ไม่จำกัดจำนวนหน้า
6.การตัดสินจะพิจารณาจากความคิดริเริ่ม ความสร้างสรรค์ ความมีวรรณศิลป์ ความเป็นเอกภาพ เนื้อหาและรูปแบบ
7.ต้องเขียนด้วยภาษาไทย

หนังสั้นจากเรื่องสั้น

กติกาการส่งผลงานหนังสั้นเพื่อเข้าประกวด
1. ต้องเป็นหนังสั้นที่สร้างสรรค์จากผลงานเรื่องสั้นของนักเขียนไทยที่ผ่านการเผยแพร่สู่สาธารณชน
2. ต้องได้รับอนุญาตจากนักเขียนเจ้าของผลงานเรื่องสั้น
3. ความยาวของหนังสั้นไม่เกิน 20 นาที ส่งในรูปแบบ วีซีดี/ดีวีดี ส่งผลงานละ 4 แผ่น
4. ผลงานที่ส่งเข้าประกวดจะต้องไม่เคยได้รับรางวัลการประกวดหนังสั้นจากที่ใดมาก่อน
5. ผู้ส่งผลงานสามารถส่งผลงานได้ไม่จำกัดจำนวนผลงาน แต่มีสิทธิ์ได้รับรางวัลสูงสุดเพียงรางวัลเดียว
6. ผลงานทุกชิ้นงานที่ส่งเข้าประกวดและผ่านการคัดเลือกรวมทั้งได้รับรางวัล ทางผู้จัดสามารถนำผลงานไปประชาสัมพันธ์สู่สาธารณชนโดยลิขสิทธิ์ผลงานเป็นของผู้สร้าง
7. คณะกรรมการสงวนสิทธิ์ที่จะไม่ส่งคืนผลงานที่ส่งเข้าประกวด
8. ผู้ส่งผลงานเข้าประกวดจะต้องเป็นเจ้าของผลงานที่แท้จริงและจะต้องรับผิดชอบในการละเมิดแนวความคิดรวมทั้งลิขสิทธิ์บทประพันธ์
9. ผู้ส่งผลงานจะต้องกรอกรายละเอียดต่างๆ ในใบสมัครประกวดให้ชัดเจนรวมทั้งส่งเอกสารประกอบการส่งประกวดให้ครบถ้วน พร้อมลายมือชื่อเจ้าของบทประพันธ์เรื่องสั้นในการอนุญาตให้นำเรื่องมาสร้างเป็นหนังสั้น


การส่งผลงาน1. ส่งผลงานเข้าประกวดภายในวันที่ 15 มกราคม 2551 กรณีที่ส่งผลงานทางไปรษณีย์ให้ถือเอาวันที่ประทับตรา
ไปรษณีย์เป็นสำคัญ
2. หากตรวจสอบได้ว่าผลงานที่ได้รับรางวัลละเมิดกติกาข้อใดแม้เพียงหนึ่งข้อจะต้องถูกเพิกถอนรางวัลและเงินรางวัล
3. เงินรางวัลทั้งหมดที่ผู้ชนะการประกวดได้รับ จะต้องเสียภาษีหัก ณ ที่จ่าย 5% ตามกฎหมายฯ
4. คณะกรรมการสงวนสิทธิ์ที่จะไม่มอบรางวัลกรณีที่ผลงานส่งเข้าประกวดมีคุณภาพไม่ถึงเกณฑ์ตามดุลพินิจของคณะกรรมการ
5. คำตัดสินของคณะกรรมการถือเป็นอันสิ้นสุด


รางวัลการประกวด THAILAND INDY AWARDS 2008
หนังสือทำมือ (เรื่องสั้น/บทกวี)
- รางวัลชนะเลิศยอดเยี่ยม เงินสด 15,000 บาท พร้อมโล่เกียรติคุณ
- รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 เงินสด 10,000 บาท พร้อมใบประกาศเกียรติคุณ
- รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 เงินสด 5,000 บาท พร้อมใบประกาศเกียรติคุณ

หนังสั้นจากเรื่องสั้น
- รางวัลชนะเลิศยอดเยี่ยม เงินสด 15,000 บาท พร้อมโล่เกียรติคุณ
เจ้าของบทประพันธ์เรื่องสั้น เงินสด 3,000 บาท พร้อมใบประกาศเกียรติคุณ
- รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 เงินสด 10,000 บาท พร้อมใบประกาศเกียรติคุณ
เจ้าของบทประพันธ์เรื่องสั้น เงินสด 3,000 บาท พร้อมใบประกาศเกียรติคุณ
- รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 เงินสด 5,000 บาท พร้อมใบประกาศเกียรติคุณ
เจ้าของบทประพันธ์เรื่องสั้น เงินสด 3,000 บาท พร้อมใบประกาศเกียรติคุณ



กรรมการตัดสิน

ประเภทหนังสือทำมือ,เรื่องสั้น ชมรมนักวิจารณ์วรรณกรรมแห่งประเทศไทย

จรูญพร ปรปักษ์ประลัย (นักวิจารณ์รางวัล มล.บุญเหลือ เทพยสุวรรณ, กรรมการรางวัลซีไรต์หลายสมัย)

พิเชฐ แสงทอง (กรรมการสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย, กรรมการสมาคมภาษาและหนังสือแห่งประเทศไทย, กรรมการซีไรต์หลายสมัย)

นพดล ปรางค์ทอง (นักวิชาการวรรณกรรม)

บทกวี เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์ (กวีซีไรต์ ปี 2547)

มนตรี ศรียงค์ (กวีซีไรต์ ปี 2550)

ศิริวร แก้วกาญจน์ (นักเขียนรางวัลศิลปาธร ปี 2550)

ประเภทหนังสั้นจากเรื่องสั้น

สุชาติ สวัสดิ์ศรี (นักเขียนราวัลศรีบูรพา, บรรณาธิการอาวุโส, นักสร้างหนังทดลอง)

ธัญสก พันสิทธิวรกุล (ผู้กำกับหนังสั้นรางวัลศิลปาธร ปี 2550)

อนุสรณ์ ติปยานนท์ (นักเขียน, คอลัมนิสต์ภาพยนตร์)


หมดเขตรับผลงาน 15 มกราคม 2551
ประกาศผล/มอบรางวัล 8 กุมภาพันธ์ 2551
แสดงผลงาน 8-10 กุมภาพันธ์ 2551 ในงานมหกรรมหนังสือและสื่อทางเลือกแห่งประเทศไทย ครั้งที่ 5 ณ สวนสันติชัยปราการ (ป้อมพระสุเมรุ) ถนนพระอาทิตย์ กรุงเทพฯ

สถานที่ติดต่อส่งผลงาน
เครือข่ายนักเขียนแห่งประเทศไทย 2170 อาคารกรุงเทพทาวเวอร์ ชั้น 7 ห้อง 707 แขวงบางกะปิ เขตห้วยขวาง กรุงเทพฯ 10310 โทรศัพท์ / โทรสาร 02 308 0410-11 / 087 519 9150 อีเมล์ thaiwriternetwork@hotmail.com / http://www.thaiwriternetwork.com

---------------------
ขอบคุณแหล่งที่มาของข้อมูล ซึ่งคัดลอกมาจากบล็อกคุณพิบูลศักดิ์ ละครพล โพสต์โดย : ใบข้าว

โพสได้แก้ไขโดย สีน้ำฟ้า เมื่อ Nov 11 2007, 04:11 AM

----------------------
คิดถึง..ไปหาได้ทุกเมื่อนะคะ...
-----------------------------------------------------------
ลานอักษร สีน้ำฟ้า ณ โอเคเนชั่น



ปลิวลม
โพสต์เมื่อ: Dec 30 2007, 02:39 PM
   
แล้วก็ไม่ได้ส่งอีกแหละค่ะ คุณสีน้ำฟ้า ช่อการะเกด นะ ไร้เวลาจริงๆ

--------------------
ผีเมืองกระซิบ
http://www.oknation.net/blog/pliewlom

[ปลิวลม]

ปลิวลม
5 เม.ย. 2550 03:11:00

ธานีเลี้ยวรถพา 3 แม่ลูก เขาไปจอดที่ลานหน้าบ้านพ่อและแม่ของเขา

"แม่ แม่ เสร็จยังนั้น"ธานีตหลียวมองหาพ่อ

"โน้นบนเรือน แต่งตัวตั้งแต่เช้าไม่เสร็จถูก แค่งานบวชนี้"แม่ส่ายหน้า

ธานีหัวเราะ แหะ แหะ เขาไม่แปลกใจที่พ่อจะช้าในวันนี้ วันที่มะพร้าวจะโกนหัว เพราะพ่อของเขาพิถีพิถันในการแต่งตัว ไม่ว่างานไหน

"ไงพี่รุณ เติน เรียบร้อยยัง"แม่ตะโกนถาม

"เออ ใครก็ได้ ช่วยมาเลือกกางเกงให้ที ไม่รู้จะใส่ตัวไหน"เสียงพ่อตอบมาจากบนเรือน เสียงเฮครืนตามมา สรุปว่ายังไม่ได้แต่งตัว ด้วยความตื่นเต้น



ปลิวลม
5 เม.ย. 2550 10:20:40

ปู่ ย่า พ่อ เริ่มขลิบผมพี่เณร กะทิยืนดูอยู่ห่างๆ งานนี้หมดสิทธิ์ในฐานะเป็นน้อง

"แม่ ไปไหน ให้แม่มาขลิบผม" เสียงพ่อพูดขึ้น

กะทิเลี้ยวมองหาแม่ที่วันนี้อยู่ในสุดสีชมพูแสนสวย แม่กำลังซับน้ำตาตัวเอง แม่เดินไปขลิบผมพี่เณร แล้วน้ำตาก็เริ่มไหลอีก แม่พยายามไม่ให้หยดโดนพี่เณร เสียงแม่พูด พุทธัง สรนัง คัจฉามิ ธัมมัง สรนัง คัจฉามิ สังฆัง สรนัง คัจฉามิ แต่น้ำตาไหลเป็นสาย

"แม่จ๋า แม่ร้องไห้ทำไม"กะทิกระตุกแขนแม่

"แม่ปลื้มใจลูก" แม่ซับน้ำตา

"ลูกก็ร้อง ลูกสงสารพี่เณร โดนมีดบาดที่หัวเป็นแผลเลือดไหล"กะทิสะอื้น

จริงซินะไม่มีใครสนใจเลยว่าเณรจะเจ็บไหม ที่โดนมีดโกนบาด ยังดีนะที่มีกะทิคอยเห็นใจ เฮ้อ.....มัวแต่ปลื้มบุญ



ปลิวลม
5 เม.ย. 2550 10:23:53
 
เลี้ยวมอง=เหลียวมอง



ปลิวลม
5 เม.ย. 2550 15:32:25

"น้องเณร กราบพร้อมๆกันนะ"เสียงดังออกมาจากไมโครโฟน แล้วเสียงเล็กๆของเณรน้อยทั้ง 24 รูปก็ดังออกมาอยากพร้อมเพรียง

"อัญชลี วันทนา อภิวาท อัญชลี วันทนา อภิวาท อัญชลี วันทนา อัญชลี"พร้อมการกระทำอย่างพร้อมเพรียง



ปลิวลม
6 เม.ย. 2550 09:20:43

"ไหนใครบ้างที่จะบวชไม่ครบ 20วัน ยกมือซิ"พระอาจารย์ยืดตัวตรง สามเณรหลายรูปยกมือขึ้น อีกหลายรูปเหลียวซ้ายแลขวา ด้วยความไม่แน่ใจ

"น้องเณร จะบวชกี่วัน พระอาจารย์มิอาจกำหนดได้ แต่พระอาจารย์อยากถามว่า น้องเณรอยู่ในท้องแม่กี่วัน" พระอาจารย์ถามต่อ

"9 เดือนครับ" เสียงตอบอย่างพร้อมเพรียง

"นั้นซิ แล้วที่เกิดมาให้เลี้ยงอีกกี่ปี"พระอาจารย์เสียงเข้ม

"10 ครับ"บ้างรูปตอบต่างออกไป

"แล้วทำไมจะทดแทนแค่ 10 วันเล่า"พระอาจารย์มองสามเณรทีละรูป เสียงเงียบทั้งศาลา แต่ละรูปต่างครุ่นคิด ต่างกรรมต่างวาระ



ปลิวลม
6 เม.ย. 2550 21:44:58



นาคกับแม่.........



นิค่ะ
7 เม.ย. 2550 09:36:18

น่ารักดีจัง



ปลิวลม
7 เม.ย. 2550 19:42:42

"เดี๋ยวน้องเณรเดินลงไป แล้วหยิบน้ำปานะคนละแก้ว แล้วเดินไปนั่งรอบศาลา เสร็จแล้วรอจนสามเณรรูปสุดท้ายนั่งลง ค่อยมองแก้วพิจารณา น้ำปานะ ตามที่พระอาจารย์สอน แล้วค่อยดื่มพร้อมๆกัน เข้าใจมั้ย"พระอาจารย์มองลูกเณรอย่างปราณี

"ครับผม" เสียงเณรตอบอย่างพร้อมเพรียง

พระอาจารย์ปล่อยให้เณรเดินลงมาทีละแถว จนถึงแถวที่ 5 พระอาจารย์ทำมือให้นั่งคอยอยู่ก่อน ท่านลุกขึ้นมาดู สามเณรทุกรูปยืนไม่เป็นที่เป็นทาง

"อ้าว.....ทำไมไม่ทำตามที่พระอาจารย์บอกละ"พระอาจารย์ถามเณร

สามเณรต่างมองหน้ากัน แล้วเดินกลับขึ้นไปบนศาลา เฮ้อ....พอดีน้ำปานะจืดชืด ....ห่มผ้าเหลืองนี้ยากกว่าที่คิด



อภิญญา
7 เม.ย. 2550 22:26:11

เห็นด้วยค่ะ น่ารักค่ะ



ปลิวลม
9 เม.ย. 2550 00:34:28

หลังจากยวชได้ 5 วัน เณรก็วิ่งมาบอกโยมพ่และโยมแม่ในเย็นวันหนึ่ง

"ผมจะสึกแล้วครับ ผมบวช 10 วันพอ"เณรกล่าวหนักแน่น

"ยังไงก็ได้ โยมพ่อบอกพ่อไม่ว่า"โยมพ่อดีใจจนออกนอกหน้า

"แม่ไม่ยอม"โยมแม่เสียงหนักแน่นเช่นกัน

พ่อหน้าเสียที่แม่ไม่เห็นด้วย

"ทำไมถึงคิดสึก"โยมแม่ถาม

"ผมต้องตื่นเช้าทุกวัน ไม่ไหวแล้วหิวด้วย"เณรบอก

"แค่นี้ก็จะสึกแล้วหรือ เสียแรงตั้งใจ กรุงโรมไม่ได้สร้างในวันเดียวนะเณร คิดให้ดี หิวตอนเย็น โยมแม่เอานมมาให้ก็ฉันซิ แม่ถามคำเดียว ลูกบวชเองใช่มั้ย ไม่มีใครบังคับ พระเณรมีมารผจญต้องสู้นะ เกิดเป็นคนต้องไม่ตระบัดสัตย์ หากลูกทำครั้งนี้ไม่สำเร็จ ลูกจะไม่สามารถทำอะไรสำเร็จได้เลย "เสียงแม่เริ่มสั่น

เณรมองหน้าโยมแม่แล้วก้มหน้า

"ครับ ผมจะอยู่ให้ครบ 20 วัน และอาจเลย ถ้าผมทำได้"เณรเงยหน้ามองโยม

"ดี..โยมก็หวังเช่นนั้น"โยมแม่มองหน้าเณรแบบสงสาร เณรคงไม่รู้หรอกว่าแม่ก็ดีใจไม่น้อยไปกว่าพ่อที่เณรจะกลับบ้าน แต่ด้วยความเป็นแม่ชีวิตลูกต้องไม่สุกเอาเผากิน ทุกอย่างต้องเดินตามหลักการ ลูกผู้ชายต้องมีวาจาสัตย์ บอกจะทำต้องทำให้ได้และทำให้สำเร็จ ต้องคิดไตร่ตรองให้ดีก่อนทำ เมื่อทำแล้วต้องอดทนต้องสู้ จนถึงที่สุด และไม่ยกเลิกกลางคัน นี้คือ ธรรมะของชีวิต ที่แม่สามารถให้ลูกได้



ปลิวลม
9 เม.ย. 2550 00:48:02

พ่อมองหน้าแม่แบบงง เมื่อเลี้ยวรถออกมาจากวัด

"ทำไมไม่ให้ลูกสึก นอนร้องไห้ทุกคืน"พ่อจ้องหน้าแม่

"แม่ร้องไห้เพราะคิดถึงลูก ปัญหาอยู่ที่แม่ไม่ใช่อยู่ที่ลูก"แม่โต้ตอบ

"แล้วเกิดลูกหนีจะว่ายังไง อายคนอื่นรู้มั้ย"พ่อเริ่มเสียงสูง

มีเณรที่บวชในครั้งนี้หนีกลับบ้านแล้วสองรูป เนื่องจากผ้าเหลืองร้อน พ่อเลยกลัวว่าจะเกิดกับเณร

"หนี ก็ลูกเรา ไม่หนีก็ลูกเรา แต่น้องแน่ใจว่าลูกเราต้องมีสติและรู้เรื่อง ละอายต่อบาป ไม่กล้าทำความผิดต่อผ้าเหลืองแน่นอน" แม่มองไปข้างหน้า

พ่อถอนใจ และไม่พูดอะไร เพราะรู้ว่าหากแม่ตั้งใจแล้วอย่างไรเสียก็ไม่ยอมลดละแน่ เถียงไปก็เท่านั้น



อภิญญา
9 เม.ย. 2550 09:11:57

อ่านเพลินเลยค่ะ คุณปลิวลม ตกลงน้องเณรเปลี่ยนใจเอง หรือเพราะกลัวคุณแม่คะ.. แต่คิดว่าน้องเณรคงได้คิดเอง...ลงต่อเรื่อย ๆ นะคะ ชอบอ่าน จะได้รู้ความเป็นไปของน้องเณร....เดี๋ยวคุณป้าก็จะไปถือศีลอดข้าวเย็นเหมือนกันค่ะ..



ปลิวลม
9 เม.ย. 2550 09:22:32

ทางเดินสามเณร

"สวัสดีค่ะ คุณปลิว"เสียงเจ๊ริดังมาตามสายโทรศัพท์

"สวัสดีค่ะ"ปลิวลมตอบพร้อมหวนนึกถึงเจ้าของเสียง ผู้มีจิตใจเมตตากรุณา ชอบช่วยเหลือผู้อื่นและทำบุญทำทานอย่างยิ่ง

"พี่ได้ข่าวว่าลูกคุณปลิวบวชเป็นสามเณรแล้ว"เจ๊ริพูดต่อ

"ใช่ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ"ปลิวลมรีบถามด้วยความอยากรู้ตอนนี้ เรื่องอะไรที่เกี่ยวกับเณรคือเรื่องที่สำคัญที่สุดในชีวิต

"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ที่สวนปฏิบัติธรรมทีปภาวันของเจ๊จิ๋ม จะมีเณรจากสวนโมกข์ และท่านอาจารย์โพธิ์มาจำวัด วัน ที่ -15-17 เมษา ถ้าคุณปลิวอยากให้ลูกเข้าร่วมก็ยินดีค่ะหรือจะให้ติดรถกลับไปหาท่านพุทธทาสก็ดีนะคะ"เจ๊ริพูดสุภาพตามบุคคลิก

"ค่ะ หรือ คะ...." ปลิวลมพูดอะไรไม่ออกเดินทางสายท่านพุทธทาส คือการสร้างบารมีอย่างแรงกล้า สมองหมุนติ้ว คิดอะไรไม่ออก นี้คือข้อเสนอที่ยิ่งใหญ่ คงต้องให้เณรตัดสินใจเอาเอง



ปลิวลม
9 เม.ย. 2550 09:29:31

อนุโมทนากับคุณป้าอภิญญานะคะที่จะเจริญธรรม ตอบไม่ได้คะว่าเณรเปลี่ยนใจเพราะอะไร แต่ที่สำคัญ เณรก็ยังเป็นเด็กต้องการคนคอยชี้แนะอย่างถูกต้อง การจัดกิจกรรมต่างๆของวัดหากไม่มีอะไรที่แปลกใหม่ ย่อมดึงดูดใจได้ยาก ตรงนี้คิดว่าวัดพระธรรมกายทำได้ดีและมีประสบการณ์สูง .......เฮ้อ.......เอาเท่าที่ได้นะคะ อย่างน้อยก็ได้ห่มผ้าเหลือง


สีน้ำฟ้า
13 เม.ย. 2550 12:43:16

เข้ามาติดตามค่ะ



ปลิวลม
15 เม.ย. 2550 19:48:36

"โยมพ่อ เก็บเงินนี้ไว้นะครับ"เณรส่งเงินให้กับพ่อ

"เณรไปเอาเงินมาจากไหนเยอะแยะ" พ่อรู้สึกตกใจที่เห็นเณรน้อยมีเงินในมือ 500 บาท ทั้งที่ไม่ได้ไปหาหลายวัน

"ผมรับนิมนต์แล้วก็มีคนมาทำสังฆทานครับ"เณรอมยิ้มแล้วตอบ

"งั้นหรือ"พ่อตอบรับแบบงง

สำหรับพ่อลูกอายุเพียง 10 ปี ไม่เคยคิดจะได้รับเงินจากลูก เมื่อลูกยืนให้แม้เพียงน้อยนิดก็อิ่มใจ



อภิญญา
16 เม.ย. 2550 22:21:35

ยังตามอ่านนะคะ



ปลิวลม
17 เม.ย. 2550 15:39:28

"พี่เณร ครับพี่เณร"เณรมะพร้าวส่งเสียงเรียก เณรผู้สูงอายุกว่าที่จำวัดอยู่กลดข้างๆ

"ไร น้องเณร จะเอาไร" เณรผู้พี่ตอบรับ จริงๆยังไม่ได้จำวัดเพราะคืนนี้เป็นคืนแรก ที่ออกธุดงค์ปักกลดในป่าช้า วัดนอก ที่ได้ชื่อว่า เฮี้ยนสุดๆในเกาะสมุย ทั้งเณรและพระที่มาอบรมนิสัย จะต้องผ่านป่าช้านี้เพื่อบ่มจิต

"ผมไม่ไหวแล้วครับ ผมต้องไปฐาน"เณรมะพร้าวเสียงสั่นเพราะความกลัวปนกับปวดท้อง ไม่น่าดื้อเลย พระอาจารย์อุตส่าห์สั่งแล้วเชียวว่าอย่าฉันมาก ตอนเพล แต่ขนมจีนของโปรด ไม่อาจละเว้นได้

"มีใครไปฐานมั้ย"พี่เณรส่งเสียงให้เณรอื่นๆได้ยิน

"ไปครับไป" เสียงดังขึ้นอย่างพร้อมเพรียง

เออแน่ะ ไม่กล้าอยู่โดยไม่มีพี่เณร หรือปวดฐานจริง พี่เณรผู้อาวุโสสุดถอนหายใจค่ำคืนนี้คงอีกยาวนาน ลองเริ่มต้นแบบนี้



ปลิวลม
17 เม.ย. 2550 20:06:23

คำว่า ฐาน ไม่แน่ใจว่าเขียนอย่างนี้หรือเปล่า แต่พระในภาคใต้จะใช้พูดกัน หมายถึง ห้องน้ำ หรือ ห้องส้วม ค่ะ



ปลิวลม 
โพสต์เมื่อ: Apr 22 2007, 08:31 AM
   
"เณรเมื่อไรจะสึกสักทีละ ยังต้องไปโรงเรียน" พ่อถามลูกชาย

"ครับ เดี๋ยวผมบอกหลวงตาหาฤกษ์"เณรตอบผู้เป็นพ่อ

"ถ้าเณรสึกมาแล้ว พ่อจะซื้อสกูตเตอร์คันเล็กไว้ขี่เล่นในสวนให้คันหนึ่ง"พ่อพูดจร ิงจัง

"ไม่ต้องเอารถมาล่อผม ผมชอบบวช และอยากอยู่ต่อจนกว่าจะเปิดเทอม"

พ่อถอนหายใจ เออ เอาซิ เอาจริงเสียด้วย แม่นั่งยิ้มไม่พูดอะไรแต่สีหน้าแม่ชื่นชมลูกชายอย่างเหลือล้น



--------------------
ผีเมืองกระซิบ
http://www.oknation.net/blog/pliewlom



ปลิวลม
โพสต์เมื่อ: May 1 2007, 10:43 AM
   
"แม่จ๋า แม่รู้มั้ยว่าเมื่อกี้ลูกอธิษฐานว่าอะไร"กะทิทำเสียงออดอ้อนแม่ หลังจากใส่บาตร พี่เณรเรียบร้อยแล้ว

"ไม่รู้ซิลูก อธิษฐานว่าอะไรหรือ"แม่ก้มลงมองลูกสาวแบบเอ็นดู

"ลูกอธิษฐานขอให้เกิดเป็นผู้ชายจะได้บวช แม่จะได้รักมากๆเหมือนรักพี่เณร"กะทิตอบเสียงอ่อยๆ

แม่หยุดยิ้ม พูดไม่ออก โธ่...ลูกนี้แม่ทำให้ลูกรู้สึกด้อยค่าเพียงนี้เชียวหรือ แม่ขอโทษนะกะทิ แม่ไม่ได้ตั้งใจ แม่ดึงลูกสาวเข้ามากอด พูดอะไรไม่ออก



--------------------
ผีเมืองกระซิบ
http://www.oknation.net/blog/pliewlom



ชุติมา
โพสต์เมื่อ: May 1 2007, 04:32 PM
   
โอ๋ กะทิขา,

ป้าชุว่ากะทิคิดไปเองแน่ ๆ เลยว่าคุณแม่รักกะทิน้อยกว่ารักพี่เณร ความจริง
แล้วมีลูกกันอยู่แค่สองคน ยังไงคุณพ่อคุณแม่ก็ต้องรักทั้งสองนั่นแหล่ะค่ะ เพียงแต่
ตอนที่พี่มะพร้าวบวช ทุกคนอาจจะมุ่งช่วยให้การบวชเสร็จเรียบร้อยด้วยดี กะทิก็
เลยอาจจะรู้สึกว่าถูกรักน้อยลง

อย่าน้อยใจไปเลยนะคะ ป้าว่าคุณแม่รักกะทิไม่น้อยไปกว่าที่รักพี่มะพร้าว หรือพี่เณร
ของกะทิค่ะ



ปลิวลม
โพสต์เมื่อ: May 2 2007, 08:10 AM
   
"อยากรู้จังว่า ไอ้หน้าดำนี้ไปบวชทำอะไร" กะทิพูดเสียงสั่น

"เขาดำ..หน้กส่วนไหน..ช่วยบอกหน่อย" เสียงมะพร้าวดังตอบโต้

แม่ชงักมือที่กำลังพิมพ์หนังสือ เฮ้อ..บทเพลงของชีวิตเริ่มบรรเลงอีกแล้ว..เบาหูไปเสียนาน วันนี้ ยุทธจักรเริ่มเดือดอีกแล้ว แม่นึกขำในใจ แต่ก็อดตะโกนออกไปไม่ได้ว่า

"อะไร กันนะ พูดจาไม่เห็นเพราะเลย"

"ก็พี่เณร ซิแม่จ๋า แกล้งลูก บวชแล้วนิสัยยังแย่เหมือนเดิม"กะทิหันไปค้อน

"หึ หึ ก็ยังดีกว่าคนขี้ฟ้อง นอนตื่นสายไม่คิดช่วยทำอะไร"มะพร้าวตอบโต้

"เค้าไม่ทำ มีอะไรไหม แม่บอกว่าผู้หญิงก็มีศักดิ์ศรี ไม่ใช่จะยอมให้ใช้อย่างเดียว ใช่มั้ยแม่จ๋า"ประโยคหลังหันมามองหน้าแม่

"เออ ก็ใช่ เอ๊ย ไม่ใช่ "แม่มองหน้ากะทิ

"แม่หมายความ เราต้องรักเกียรติและภูมิใจในความเป็นผู้หญิงแต่ไม่ได้หมายความจะไม่ช่วยผู้ชายทำงานนะลูก"แม่บอกกะทิแบบใจเย็น

"ไงละ...อวดรู้ ดีนัก"พร้าวมองหน้าน้อง

"ไม่สนหรอก ไม่ทำซะอย่างจะทำไม"กะทิพูดแบบหัวดื้อ

แม่ถอนหายใจ เฮ้อ สรุปว่าเข้าใจแต่ขี้เกียจ เลยอ้างโน้นนี่ อย่างนี้สมควรมั้ย.....หึม หึม

โพสได้แก้ไขโดย ปลิวลม เมื่อ May 2 2007, 08:13 AM

--------------------
ผีเมืองกระซิบ
http://www.oknation.net/blog/pliewlom


ปลิวลม    
โพสต์เมื่อ: May 5 2007, 10:13 AM
   
"แม่จ๋า แม่จ๋า เร็วๆเข้า เค้าจะรื้อหมุดที่ บ้านเรา"กะทิตะโกนเสียงดังมาจากหน้าบ้าน พ่อรีบวิ่งออกไปดู แม่ตามไปติดๆ รื้อหมุดที่ ได้ยังไง นะ

"ไหน..ลูกไหน"พ่อมองหน้ากะทิ

กะทิชี้ไปที่พนักงานโทรศัพท์สองคนที่กำลังดึงเสาโทรศัพท์ขึ้นจา กหลุม แล้วหันมามองหน้าสองพ่อลูกแบบสงสัย

"อันนี้เขาไม่เรียกหมุดหลอกกะทิเขาเรียกเสาโทรศัพท์ลูก"พ่อบอกก ะทิ

"ลูกนึกว่าหมุด เห็นแม่ชี้ว่าอยู่ตรงนั้น"กะทิชี้แจ้ง

พ่อมองหน้าแม่ที่อมยิ้มลูกสาวแสนรู้ พ่อเลยพากะทิไปดูหมุดเพื่อจะได้รู้จักไม่สับสนอีก

โพสได้แก้ไขโดย ปลิวลม เมื่อ May 5 2007, 10:15 AM

--------------------
ผีเมืองกระซิบ
http://www.oknation.net/blog/pliewlom



ปลิวลม    
โพสต์เมื่อ: May 8 2007, 06:31 PM
   
อย่างนี้ต้องปิดซอย

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อกะทิวิ่งออกจากบ้านแบบไม่ระวัง เลยโดนรถมอเตอร์ไซด์เฉี่ยว โชคดีที่ไม่เป็นอะไรแค่ตกใจเท่านั้น

"เป็นไงบ้างลูก" แม่รีบวิ่งเข้าไปกอดกะทิ
"ฮือ..ฮือ.."กะทิร้องไห้ด้วยความตกใจ
แม่พาลูกสาวเข้าบ้าน พร้อมกล่าวเตือน "ทีหลังจะออกจากบ้าน ต้องระวังหน่อยนะเดี๋ยวนี้รถมากแล้วก็วิ่งเร็ว"
กะทิปาดน้ำตา แล้วก็เอ่ยกับแม่ว่า"ถ้าวิ่งเร็วแบบนี้ ก็อย่าวิ่งเลย"
"หมายความว่ายังไง"แม่ถาม
"ลูกจะปิดซอย"กะทิบอก
"หา..อะไรนะ"แม่พูดแบบตกใจ
"ปิดยังไง"แม่ถาม
"ไม่รู้คิดก่อน"กะทิพูดเบาๆ
แม่ได้แต่นิ่งเพราะไม่รู้จะพูดอย่างไร งานนี้คงต้องอธิบายกันยาวเลยหละกะทิเอ๊ยยยยยยยยยยยย

โพสได้แก้ไขโดย ปลิวลม เมื่อ May 8 2007, 06:37 PM

--------------------
ผีเมืองกระซิบ
http://www.oknation.net/blog/pliewlom



ชุติมา    
โพสต์เมื่อ: May 10 2007, 03:00 AM
   
โล่งอกไปทีที่กะทิไม่เป็นอะไรมาก ว่าแต่คิดวิธีปิดซอยได้หรือยังคะ




ปลิวลม    
โพสต์เมื่อ: May 15 2007, 08:10 AM
   
น่ากลัวจะคิดไม่ออก แล้วก็ลืมแล้วค่ะ ตอนนี้กำลังเห่อ โรงเรียนค่ะ เพิ่งเปิดเทอมอยู่ ป1.ไว้รอให้เขาเขียนจดหมายเองนะคะ

--------------------
ผีเมืองกระซิบ
http://www.oknation.net/blog/pliewlom



สีน้ำฟ้า    
โพสต์เมื่อ: May 23 2007, 05:13 AM
   


ไว้รอเรื่องเล่าตอนเปิดเทอมต่อค่ะ พี่ปลิวลม

----------------------
คิดถึง..ไปหาได้ทุกเมื่อนะคะ...
-----------------------------------------------------------
ลานอักษร สีน้ำฟ้า ณ โอเคเนชั่น



อภิญญา    
โพสต์เมื่อ: May 23 2007, 05:14 PM
   
คิดถึงหนูกะทิ และ มะพร้าว เปิดเทอมคงมีเรื่องสนุก ๆ มาเล่าให้ป้าฟังนะคะ

--------------------
จะขี่ไม้กวาดไปตามหาฝัน...เข้าไปเยื่ยมชมบ้านในฝันได้ที่นี่ค่ะ
http://apinya07.spaces.live.com



นิค่ะ    
โพสต์เมื่อ: Jun 28 2007, 02:21 PM
   
มาบอกคิดถึง กะทิกับมะพร้าว และครอบครัวคุณปลิวลม ตามคุณอภิญญาด้วยค่ะ

คงกำลังคร่ำเคร่งกับการเรียนอย่างหนัก เอาใจช่วยนะคะ

--------------------
http://nilubol.spaces.live.com
http://chutimasevikul.spaces.live.com

[สายลมแสงเงา]

สายลมแสงเงา
23 มี.ค. 2550 14:09:08

ช็อกๆ.ๆ.ๆ.

ทุกท่านน่ารักมากมาย เห็นแล้วตะลึง ในความน่ารัก ขอเวลาปรับตัวปรับใจ หรือไม่ก็ปรับหน้าทำศัลยกรรมก่อน แล้วจะส่งภาพมาร่วมแจม ...กร๊า...ก...

ปล.ผลงานเขียน ไม่มี แต่ชอบเข้ามาอ่าน เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะ เราจะได้อ่าน.ๆ..ๆ.



ปลิวลม
23 มี.ค. 2550 19:21:24

คุณหมูแอม ก็น่ารัก ครอบครัวพี่อภิญญาคุณลูกถูกใจเป็นที่สุด แต่ดูผอมไปนิดนะคะ มะพร้าวเตรียมพร้อมคะตอนนี้ ทานข้าวฟรีตลอดไปร้านไหนก็มีแต่คนอนุโมทนา เลี้ยงให้ เพราะปลื้มใจที่พร้าวมีจิตใจดี อานิสงค์บังเกิดตั้งแต่ยังไม่ห่มผ้าเหลืองคะ ไปหาหมอ ขอใบแพทย์หมอก็โมทนา ไปหาตำรวจเขาก็รีบทำให้สารวัตรบอกเจอแต่เด็กหนีบวช กินขนมจีนเจ้านี้เขาทานแต่เล็กแม่ค้าน้ำหูน้ำตาไหลไม่คิดตังค์ ปู่ย่าก็ดีใจได้เห็นชายผ้าเหลืองหลาน สารวัตรถามว่าเคยทำผิดอะไรไหม เขาตอบว่าผมเป็นคนดีครับเชื่อผมเถอะ เฮกันทั้งโรงพัก เลยค่ะ พ่อแม่ก็หน้าบ้านสารวัตรอุตส่าห์เดินมาส่ง ถึงรถ บอก ว่าบวชแล้วมาเยี่ยมบ้างนะ วันๆเจอแต่เด็กแย่ๆอยากเจอเด็กดีๆบ้าง น่าสงสารจังคะ ปลิวปลื้มจังคะ หายเศร้าเลย ใครๆเขาก็ดีใจกับลูกแล้วเราจะหวงลูกไว้ทำไมจริงมั้ยคะ



ปลิวลม
23 มี.ค. 2550 19:22:57

หน้าบาน



อภิญญา
23 มี.ค. 2550 21:14:10

คุณปลิวลม

ดีจัง วันนี้ได้ฟังสิ่งดีๆ จากคุณ พี่บอกแล้วไงว่าเป็นเรื่องดีมาก ๆ ซึ่งคุณจะต้องภูมิใจในตัวมะพร้าว และเห็นด้วยว่าสิ่งที่มะพร้าวทำเป็นสิ่งที่ดีมาก ๆ ค่ะ

ส่วนลูกชายพี่เขากลัวอ้วนพยายามรักษาหุ่น แต่ตอนนี้เห็นบอกเปลี่ยนทรงผมแล้วค่ะ ไม่รู้หน้าตาเป็นยังไง ..คิดถึงเหมือนกันค่ะ

น้องสายลมแสงเงา

แค่เข้ามาทักทายก็ดีใจแล้วค่ะ หายไปนานนะคะ ที่นี่อบอุ่นนะคะ เข้ามาคุยกันบ่อย ๆ นะคะ ถ้าขี้เกียจเขียน ก็แค่ทักทายสั้นๆ สองสามคำก็ได้ ส่วนพี่นั้น มันติดลมบนค่ะ พอเขียนแล้วหยุดยาก.....



นิค่ะ
23 มี.ค. 2550 22:03:28

ขอต้อนรับคุณน้องแอมค่ะ ขอบคุณที่ยอมเผยโฉมที่น่ารักมาอวดพี่ ๆ นะคะ

คุณสายลมแสงเงาคะ แม้ยังบอกว่าผลงานไม่มี แค่แวะมาอ่านก็เป็นกำลังต่อพวกเราทางนี้อย่างมากแล้วละค่ะ นี่ถ้ายอมเผยโฉมเมื่อไหร่พวกคนที่ต้องช๊อค(เพราะความน่ารักของคุณ)น่าจะเป็นพวกเราทั้งหลายมากกว่าละมั้งคะ...จะรอนะคะ ขอบคุณที่ผ่านเข้ามาทักทายบ่อย ๆ ค่ะ

คุณแจมคุณอภิญญาคะขอให้สนุกกับกิจกรรมนะคะแล้วอย่าลืมเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ

คุณปลิวคะ ปลื้มแทนและแม้จะยิ้มแต่ก็อดน้ำตาซึมด้วยความปลื้มใจไปกับมะพร้าวและคุณปลิวไม่ได้ ช่างเป็นอะไรที่ให้ความรู้สึกที่ดีมาก ๆ เลยค่ะ อยากขอส่งปัจจัยไปร่วมในการบวชด้วย ถ้าคุณปลิวไม่ขัดข้องขอความกรุณาติดต่อกลับมาที่นินิดนะคะ ส่งเข้า chutimasevikul@gmail.com นะคะ นิจะได้หาทางแจ้งกลับไปอีกที หลานจะบวชทั้งทีลุงกับป้าอยากร่วมทำบุญด้วยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ

เดี๋ยวต้องทำงานต่อแล้วค่ะ ช่วงปลายเดือนนี้พวกเราทางนี้กำลังเป็นปลื้มที่จะได้มีโอกาสสำคัญค่ะ ก็เลยเตรียมงานกันอย่างเคร่งครัด ไว้จะหาโอกาสเข้ามาคุยเรื่อย ๆ ค่ะ



เทาแดง
24 มี.ค. 2550 14:11:03



วันนี้ขับรถกลับจากแม่กลองแต่เช้าเพื่อมาเอากระเป๋าตังที่ลืมไว้ที่บ้านพัก แย่จิง ๆ กะว่าเย็น ๆ จะต้องกลับไปแม่กลองอีกครั้ง ไหน ๆ ก็แวะเข้ามาแล้วโดยตั้งใจก็เลยต้องควานหารูปมาแสดงตนหน่อย

แต่ก็อย่างว่ามากันเยอะทุกคนล้วนแต่ชอบงานของพี่ประภัสสรทั้งนั้น



อภิญญา
24 มี.ค. 2550 22:19:13

ภาพหมู่นี่..คนไหนคุณเทาแดงคะ..?? คนแก่สายตาสั้นค่ะ มองไม่ออก ขอใหม่อีกครั้งได้ไหมคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ



อินทีวร
25 มี.ค. 2550 00:02:54

สวัสดีคะพี่ๆทุกคน......... ตั๊ดไม่ได้เข้ามาตั้งหายวัน คิดถึงทุกๆคนจัง

ได้มาเห็นหน้าพี่ๆทั้งหลายแล้ว อมยิ้ม.......... น่ารักกันทุกท่านเลยคะ

ตอนนี้ตั๊ดเปิดเรียนซัมเมอร์แล้วค่ะ .... .... อาจจะไม่ได้เข้ามาคุยบ่อย เพราะเรียนเยอะคะ ซัมเมอร์ ..... อย่าลืมตั๊ดนา............ ......



อภิญญา
25 มี.ค. 2550 20:39:21

น้องตั๊ด...

หายดีแล้วหรือคะ ตั้งใจเรียนนะคะ พี่จะเอาใจช่วย ส่วนของพี่ ก็เรียนโน่นนี่ไปตามเรื่อง สุดแต่หัวใจจะเรียกร้องค่ะ แบบว่าคนว่างงานน่ะ ฮิ ๆ



สุวดี
18 เม.ย. 2550 01:08:03



ปกติแล้วก็แต่งตั้งให้ตัวเองดำรงตำแหน่ง นางสาวไทยไร้พ.ศ.มาตั้งแต่รู้สึกว่าตัวเองสวยมาก สวยวัน สวยคืน...ถ้าสุริยุปราคา จันทรุปราคา เกิดติดๆกันสามวัยซ้อน ก็ยังสวมตะเอ๊ยสะพายตำแหน่งนี้อยู่คนเดียว ไม่เคยคิดจะมอบตะแหน่งที่ดำรงนี้ให้ใครอื่น

ส่วน ผู้หญิงที่ชื่อ สุวดี เป็นคนไหน คงตัดสินได้นะคะ

(ภาพนี้ไปก๊อปมาจากเว็บขวัญเรือน กระทู้พิมานรัถยา ถ้าใครเผอิญไปพบที่กระทู้นั้นเข้า ไม่ต้องโวยวายกับเว็บนี้นะคะ ว่าสุวดีไปก๊อบรูปตัวเองมา เขามา...ฮิฮิ)



สุวดี
18 เม.ย. 2550 02:58:30


แหะแหะ...ลูกบอกว่ารูปข้างบน เห็นรอยกากบาท(ที่ไปศัลยกรรมมานะคะ)ชัดเกินไป

"เอารูปที่แม่ย่นน้อยๆหน่อย" หนุ่มน้อยวัยเกือบสิบแปดกล่าวพร้อมจ้องลึกเข้ามาในดวงตาของผู้เป็นมารดาอย่างตำหนิ



สุวดี
18 เม.ย. 2550 03:11:19

แน่ะ...ต้องให้นายช่างทางด้านนี้มาโขลก รูปถึงปั๊มมาได้



สุวดี
18 เม.ย. 2550 03:21:00

พลาดตามเคย ไปนอนคิดก่อนนะคะว่าทำไมวันนี้คุณสุวดีถึงฉลาดน้อยกว่าวันวาน...สงสัยทานข้าวมันไก่น้อยไปแน่เลย



สุวดี
18 เม.ย. 2550 03:29:35







สุวดี
18 เม.ย. 2550 03:36:51

ในที่สุดหญิงสาววัยค่อยๆเยื้องย่างเข้าสู่เกือบครึ่งศตวรรษก็สามารถอินตัวเองให้เข้ากับเทคโนโลยี่จนสามารถประดิษฐ์ภาพที่ดูเหมือนว่าเจ้าหล่อนรักคนแก่และเด็ก (ซึ่งเป็นคุณสมบัติของนางงามทุกพ.ศ.)ได้จนสำเร็จ

ลูกถอนหายใจ...แล้วบอกว่า ของแค่นี้ก็งงอยู่ได้ ไม่น่าเชื่อว่าแม่เคยเป็นวิศวกรมาก่อน ส่วนแม่ก็ตอบเธอไปว่า พอตอนนี้มาเป็นแม่ของเจ้า ข้อยเลยโง่มากกว่าเดิมไง



อภิญญา
18 เม.ย. 2550 12:54:53

คุณสุวดี

สวยอย่างนี้พวกพี่ต้องชิดซ้ายเลย แหะ ๆ



สุวดี
18 เม.ย. 2550 23:04:47

พี่อภิญญาขา...

ที่ฮอลแลนด์แซงซ้าย แล้วต้องชิดขวาค่ะ พี่ชิดซ้าย โจ๊กชิดขวา...ที่อยู่เลนกลางคงแซงหน้าเรา เอ้า...เหยียบคันเร่งเร้ว


--------------------

[บัวรำไพ]

บัวรำไพ
22 ม.ค. 2550 03:02:33

จบบริบูรณ์รอคำวิจารณ์จากคุณประภัสสรและทุกท่าน



อภิญญา
15 ก.พ. 2550 20:45:36

โอย..อ่านจนจบได้เหมือนกัน

คำแนะนำ (มือใหม่) ผิดถูกประการใดโปรดเมตตา
1. โดยรวมเรื่องราวสนุกน่าติดตาม มีการขมวดปม หักมุม ตื่นเต้นได้ดีทีเดียว

2. มีบทอัศจรรย์โปรยไว้ตลอด น่าจะเหมาะสำหรับผู้ใหญ่แต่ไม่เหมาะกับเด็กและวัยรุ่น (หัวเก่าค่ะ)

3. เนื่องจากอยากเขียนนิยายจึงดูเหมือนพยายามสร้างตัวละครมาก และเนื้อหามาก ทำให้น่าเบื่อได้ ถ้าตัดเนื้อความออกบ้างให้กระชับจะสนุกมากค่ะ เช่นบทสวดมนต์ไม่จำเป็นต้องเขียนโดยละเอียด

4. บทที่น่าเบื่่อคือบทที่ 6 ค่ะ

5. เนื่องจากเรื่องด้ายแดงมีภาษาต่างประเทศมาก อาจทำให้ผู้อ่านสะดุุดในอารมณ์ได้ ถ้าเขียนธรรมดาแต่อธิบายว่าเขาพูดภาษาฝรั่งเศส หรือใช้ตัวเอน แบบคุณครูแนะนำก็จะดีไม่น้อย เพราะการที่ต้องคอยดูคำแปลท้ายบททำให้อารมณ์ที่กำลังคล้อยตามหยุดชะงักทันทีค่ะ

6. ข้อสุดท้ายก็คงเป็นเรื่องที่คุณครูเคยแนะนำพวกเราไว้คือการใช้จุดไข่ปลา เพื่อแบ่งความชัดเจนของ ช่วงเวลา รวมทั้งคำผิด หรือการเคาะวรรค ค่ะ

ก็อยากบอกว่าชอบพล็อตเรื่องด้ายแดง บางบทน่าติดตามมาก บางบทสนุก อย่างไรก็ตามคุณปลิวมีความสามารถในการใช้ภาษาอธิบายบทอัศจรรย์ได้สวยงามทีเดียว และประโยคสุดท้ายจบได้สวยงามค่ะ นับถือในความอุตสาหะเขียนเรื่องสั้นได้ยาวจริง ๆ ค่ะ



ปลิวลม
16 ก.พ. 2550 07:35:08

ทำไมบทที่6 ถึงหน้าเบื่อค่ะ พอบอกได้มั้ย เพราะเป็นบทที่ผู้เขียนนชอบมาก และยังเป็นการบรรยายความรักความผูกพัน ระหว่างพ่อ แม่ลูกโดยเฉพาะตอนที่ สร้างเมืองบอกลาพ่อ และนัดไปเจอกันที่สวนแห่งความสวยงาม ปลิวจินตนาการจาก บทของพระคริสต์ที่ว่า คนดี จะไปเฝ้ารอวันพิพากษา ที่สวนแห่งนี้ แสดงว่าไม่ว่ากามีจะเลวในสายตาทรายทองอย่างไร สำหรับสร้างเมืองวิญญาณของเขาบริสุทธิ์และเหมาะกับที่นั้น แล้วยังมีตอนที่อพาร์ตเมนท์ที่พอเห็นอะรแล้วก็นึกถึงกามี แสดงว่าทรายทองยังคงรักกามี สายใยแห่งความผูกพันมีอยู่ แต่ทุกอย่างสายเกินไปที่จะเรียกกลับคืนมา โดย เฉพาะตอนจบ ที่สร้างเมือง เด็กตัวเล็ก คิดคำนึงว่า จะทำทุกอย่างเพื่อแม่เพราะรักแม่ ยิ่งสะเทือนอารมณ์ออก บทนี้ปลิวว่าถ้าจะน่าเบื่อก็เพราะมีภาษาฝรั่งเศสเยอะ แต่โดยโครงปลิวว่า สะเทือนอารมณ์ นะคะ discuss อีกนิดนะคะ คุณพี่อภิญญา



ปลิวลม
16 ก.พ. 2550 07:39:16
 
น่าเบื่อ/อะไร



นิค่ะ
18 ก.พ. 2550 07:33:16

คุณปลิวคะ บทที่ ๖ นั้น เป็นความงดงามทางความรู้สึก แต่การบรรยายอาจจะมีบางช่วงที่ตัดความรู้สึกไปหรือเปล่าคะ เท่าที่อ่านคุณอภิญญาบอก อาจจะน่าเบื่อได้ ไม่ได้บอกว่าน่าเบื่อ...ตรงนี้นิคิดว่า ถ้าคุณปลิวบรรยายความรู้สึกให้ต่อเนื่องกว่านี้ น่าจะทำให้คนอ่านรู้สึกลื่นไหลตามได้ง่ายทีเดียวค่ะ

อย่างที่นิเคยให้ความเห็นไว้ว่า เพราะเรื่องนี้ยาว และคุณปลิวก็คงกังวลตรงนี้ด้วยมั้งคะ เวลาเขียนก็เลยรีบรวบรัด หรือตัดตอนฉับ ๆ ไป บางช่วงบางฉาก ถ้าบรรยายให้เห็นภาพหรือเข้าถึงความรู้สึกของตัวละครมากกว่านี้ จะทำให้เรื่องเนียนขึ้นค่ะ

และตอนนี้ทราบถึงจุดประสงค์ของคุณปลิวที่เขียนให้เป็นเรื่องอีโรติค ดังนั้น ฉากโรมานซ์เราจะไม่พูดถึงกันอีกนะคะ

ปัญหาอีกเรื่องหนึ่งคือมุมมองในการเล่าเรื่อง และตัวเดินเรื่องค่ะ ซึ่งที่จริงในสายตาและมุมมองแบบพระเจ้า ซึ่งมองเห็นได้หมดและรู้ทุกเรื่องที่ตัวละครแต่ละตัวทำไป แต่ที่คุณปลิวเขียนไว้อาจจะเร่งรัดไปอย่างที่ว่า เพราะความที่กลัวจะยาว มีตอนที่สร้างเมืองคนหลัง ในช่วงที่ไปอยู่กับเจ้าจันทร์ คุณปลิวทำได้ดีนะคะ มีความละเมียดละไม

และตอนจบก็น่ารักดีค่ะ

แต่ทั้งหลายทั้งปวงนิคิดว่าคุณปลิวกังวลกลัวว่าจะยาวเกินไปนั่นเอง

สรุปแล้ว อ่านสนุกค่ะ



ปลิวลม
18 ก.พ. 2550 09:51:34

ขอบคุณ คุณนิคะ ที่ช่วยติชม อันที่จริงปลิวต้องการเขียนเรื่องนี้แบบนิยายค่ะ ดังนั้นไม่ได้กลัวว่าเรื่องจะยาว แต่ที่ต้องจบ เพราะมีคนเริ่มติงว่า เรื่องเริ่มเกี่ยวพันกับเรื่องของเพื่อนบ้าน การกู้ชาติ ขอให้เปลี่ยนชื่ออย่าเอ่ยชื่อประเทศนั้นตรงๆ เริ่มทำให้ปลิวสับสน ว่าควรทำอย่างไร อันที่จริง ตามความคิดที่ตั้งไว้ ไม่ขอเรียกว่าพล้อตนะคะเพราะปลิวไม่เคยวาง พล้อตเนื่องจากมีความรู้สึกเหมือนติดคุกทุกครั้งที่วางพล้อตเพราะเขียนไม่ได้ อันที่จริงปลิวเคยเรียนการเขียนพล้อตนิยายกับนักเขียนมีชื่อท่านหนึ่ง ที่มาบรรยายที่คณะสมัยเรียนหนังสือ แต่หลังจากเรียนแล้วก็เลิกสนใจการเขียนไประยะหนึ่งเพราะมีความรู้สึกว่ามันเป็นศาสตร์มากกว่าศิลป์ แล้วกลับมาสนใจอีกเมื่อไม่นานนี้โดยการเปิดโลกทัศน์ของอาจารย์ท่านหนึ่งจากจุฬาลงกรณ์ ทำให้ปลิวคิดว่า งานเขียนคือศิลป์ที่มีศาสตร์รองรับในเบื้องต้น และสามารถเป็นศิลป์เฉพาะแบบสำหรับผู้เป็นมืออาชีพ ย้อนกลับมาที่ด้ายแดงตามความคิดที่ตั้งไว้เรื่องยังดำเนินไปอีกไกลคะ เพราะปลิวมีข้อมูล จากการสัมผัสผู้อพยพโดยตรง แต่ก็ไม่แน่ใจว่าสมควรเล่ามั้ยเพราะอาจเป็นการไม่สมควรและละเอียดอ่อนเกินไป


--------------------

[อภิญญา]

อภิญญา
26 มี.ค. 2550 09:15:59

น้องดอกไม้กลีบบาง

พี่ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ มีคำกล่าวไว้ว่า "ชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ" เพราะฉะนั้นชีวิตจริงย่อมมีปัญหาอุปสรรคนานาประการ และหากเราคิดในแง่ดีคือ คิดว่า การที่เราต้องเจอกับอารมณ์เหล่านี้นั้นกลับทำให้เราแกร่งขึ้น เพราะทำให้เราได้มีโอกาสฝึกหัดระงับอารมณ์ของเราได้ดีขึ้น ก็นับว่าเป็นสิ่งที่ดี

มีอีกวิธีหนึ่งที่พี่เคยลองทำคือ ให้เราคิดว่าเขาเหล่านั้นน่าสงสาร เขามีทุกข์ เขาขาดสติ เขาจึงเป็นเช่นนั้น หากเราควบคุมอารมณ์ของเราไม่ได้ เราก็ไม่ได้แตกต่างไปจากเขา ซึ่งวิธีนี้จะทำให้เรามีอารมณ์ดีขึ้นได้อย่างประหลาด เหมือนกับว่าใช้ "เมตตา" มาแก้ไขอารมณ์ของเรา เพราะคนอื่นนั้นเราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงเขาได้ แต่สำหรับตัวเรานั้นเราสามารถฝึกหัดเปลี่ยนแปลงตัวเราได้

หรือวิธีสุดท้ายคือ การยอมรับในสิ่งที่เราต้องพบต้องเจอหากเราไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ ให้ถือว่าเป็นกรรมของเรา เราเคยทำมาเราถึงต้องมาเจอแบบนี้ (พุทธศาสนาสอนว่า มีเหตุจึงมีผล) ดังนั้นหากเราทำ คิด พูดแต่ในสิ่งที่ดี เราจะไม่ต้องเจอเรื่องแบบนี้อีกในอนาคต หรือในภพหน้า เมื่อคิดอย่างนี้แล้วจะทำให้อารมณ์ของเราเย็นขึ้นและไม่คิดต่อต้านไม่คิดโกรธหรือเสียใจที่ต้องเจอกับเหตุการณ์แบบนี้ น้องลองทำดูสิคะ อาจจะยากแต่ถ้าทำได้ก็ยอดเยี่ยมเลยค่ะ (อันนี้ครูบาอาจารย์พี่ท่านสอนมาค่ะ พี่เองก็ได้ลองทำแล้ว ชีวิตก็เป็นสุขดีขึ้นค่ะ)

และสุดท้ายคือไม่ใช่เราเพียงคนเดียวที่ต้องเจอปัญหาต่าง ๆ ทุกชีวิตในโลกนี้ล้วนมีปัญหาด้วยกันทั้งนั้นค่ะ เพราะฉะนั้นเราก็ไม่ได้แตกต่างจากคนอื่นเลย เป็นธรรมดาโลกค่ะ คิดแล้วสบายใจดี.....



ชุติมา-ประภัสสร
26 มี.ค. 2550 12:38:45

หลานดอกไม้กลีบบางคะ...เข้ามาตอบพร้อมกับคุณประภัสสรด้วยกัน...เห็นใจนะคะ แต่ที่คุณอภิญญาแนะนำไว้ก็เป็นทางปฏิบัติที่ดีถ้าสามารถทำตามได้ คงจะทำให้มีความสุขมากขึ้นค่ะ

สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ล้วนมองได้สองด้านเสมอ ถ้ามองด้านของเรา ก็จะพบว่าเราได้ทำอย่างที่ควรจะทำแล้ว แต่ถ้ามองด้านของแม่ลูกคู่นั้น ก็จะพบว่า ระยะเวลาที่เขาอยู่ในความทุกข์ยาวนานเสมอ อย่าว่าแต่ห้านาทีเลยค่ะ แค่นาทีเดียวเขาก็ตกอยู่ในความทุกข์ยาวนานเหมือนเป็นชั่วโมง ๆ และในความรู้สึกของเขาเหมือนเขาถูกทอดทิ้ง ยามทุกข์ใจแบบนั้นเขาไม่ได้คิดถึงใจของคนอื่นเลย เขาคิดถึงแต่ใจของเขา... แล้วจะทำอย่างไรดีละคะ ก็ต้องพยายามทำใจอย่างที่คุณอภิญญาแนะนั่นแหล่ะค่ะ

การที่หลานเซ็งกรณีอย่างนี้ คิดว่าหลายคนเข้าใจหลานนะคะ แต่พระท่านคงเห็นถึงได้ส่งกำลังใจมาให้ พรของคุณยายคนนั้นน่ารักมากค่ะ และช่างมาได้เหมาะเจาะสมเวลาจริง ๆ

ทีนี้ถ้ามีอะไรทำให้เซ็ง หรืออึดอัดใจ พูดคุยหรือระบายออกมาเถอะค่ะ อาเชื่อว่าเชื่อว่าพวก พี่ ๆ น้า ๆ ป้า ๆ อา ๆ ทั้งหลายที่นี่ยินดีที่จะช่วยปลอบโยน และให้กำลังใจหลาน และเพื่อน ๆ ของหลาน ตลอดจนฝากความรู้สึกดี ๆให้คุณหมอทั้งหลายด้วยค่ะ



ชุติมา
26 มี.ค. 2550 12:47:58

เวลาที่ชิลีตอนนี้ คืนวันอาทิตย์25มีนาคม ตอนนี้ ตีหนึ่งห้าสิบนาทีค่ะ ที่จริงเข้าเช้าวันจันทร์แล้ว แต่ก็ยังชอบคิดแบบโบราณน่ะค่ะ



ดอกไม้กลีบบาง
26 มี.ค. 2550 22:50:06

ขอขอบคุณคุณพี่อภิญญา คุณอาประภัสสรและคุณพี่ชุติมามากๆเลยค่ะ วันนี้หลานขึ้นมาทำงานเวรบ่ายต่อจากเวรดึกเมื่อคืน วันนี้หลานรู้สึกปลอดโปร่งและให้บริการคนไข้ด้วยความสุขค่ะ หลานได้ช่วยให้กำลังใจน้องคนหนึ่งที่มีปัญหาหลายอย่าง หลานได้รับการยกมือไหว้ขอบคุณ น้องคนนั้นน้ำตาไหล จากตอนแรกที่น้องเขาชาทั้งตัวไม่พูดกับใคร หลานรักษาโดยการให้กำลังใจให้เข้มแข็ง ให้ต่อสู้ปัญหา น้องคนนั้นเริ่มพูดด้วยและระบายปัญหาให้ฟังและสามารถเดินกลับบ้านได้หลานรู้สึกว่าแค่นี้หลานพอแล้ว หลานดีใจมากแล้วค่ะ



ชุติมา
5 เม.ย. 2550 02:54:14

ดีใจด้วยนะคะ ที่หลานได้ทำให้น้องคนนั้นกลับเป็นคนที่มีชีวิตจิตใจอีกครั้งหนึ่ง พอดีช่วงที่ผ่านมาไม่มีโอกาสได้แวะเข้ามาดูเลย
เอาเป็นว่าถ้าหลานมีจังหวะที่สามารถเข้ามาคุยกันได้อีก ช่วยเปิดเป็นกระทู้ใหม่ไปเลยดีไหมคะ จะได้เข้าไปอ่านหรือตอบได้เร็วขึ้น