ส่งกำลังใจมาจากแดนไกล

[PeggySueGuerra]

สวัสดีค่ะพี่น้องชาวไทยทุกท่าน ขอส่งกำลังใจมาให้ผู้ประสบอุทกภัย ขอให้เข้มแข็งและอดทนนะคะ ตอนนี้ก็ต้องพยายามอยู่ให้รอด อยากจะบอกว่าพวกเราชาวไทยในต่างแดนก็กำลังดำเนินการช่วยเหลืออยู่ ในเมืองที่เพ็กกี้อยู่ทางสมาคมไทยก็จัดทำเสื้อยืดช่วยน้ำท่วม และกำลังรวบรวมเงินบริจาคที่จะส่งมาช่วยพี่น้องที่ประสบอุทกภัย

เพ็กกี้ว่าช่วงนี้การคมนาคมไม่ค่อยสะดวกนัก ถ้าจะส่งอะไรไปเมืองไทยทางไปรษณีย์อาจจะขลุกขลักบ้าง การช่วยเหลือในระยะฟื้นฟูน่าจะเหมาะสมกว่า ถึงตอนนั้นเราจะรู้ว่ามีอะไรเสียหาย และสิ่งไหนที่ต้องซ่อมแซม แก้ไข

เพ็กกี้หายไปนาน เนื่องจากมีภาระกิจใหญ่หลวง เป็นโครงการระดับประเทศ ในระหว่างทำโครงการก็ตรวจสอบข่าวน้ำท่วมอยู่ตลอดเวลา เอาไว้หายเหนื่อยแล้วอาจจะเล่าถึงโครงการที่ทำให้ฟัง ใช้คำว่าอาจจะนะคะ เพ็กกี้สองจิตสองใจ เพราะรู้ตัวดีว่ามีความคิดสวนกระแสกับชาวบ้าน ดังนั้นการออกความเห็นอย่างตรงไปตรงมาอาจจะกระเทือนความรู้สึกบางคนโดยไม่เจตนา

พวกเราที่เมืองไทยอย่าเพิ่งท้อนะคะ สู้ต่อไป พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ว่า "คนล่วงทุกข์ได้ด้วยความเพียร" อยากจะยกภาษาบาลีมากล่าวให้ขลังหน่อย แต่ก็ลืมไปแล้ว

มัวแต่ทำงานเลยยังไม่มีเรื่องคุย แล้วจะมาคุยใหม่ค่ะ

[ชุติมา-ประภัสสร]

คุณเพ็กกี้และเพื่อน ๆ สมาชิกคะ...

      ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ส่งมาให้พวกเราค่ะ นิขอรับกำลังใจที่ส่งมาด้วยเต็มที่เพราะพวกเรากลายเป็นผู้ประสบภัยชนิดสมบูรณ์แบบไปแล้วนั่นเอง

      นั่นคือ เมื่อคืนวันพุธที่ 2พ.ย. นี่เองค่ะ ที่จริงคืนนั้นคุณภัสสรต้องจัดรายการ การเดินทางของความคิด ร่วมกับคุณสรรเสริญ ปัญญาธิวงศ์ ตอน 21-22น.ซึ่งคืนวันอังคารที่ 1 ก็ได้เข้าสายจัดด้วยกัน ก็ยังบอกไว้ว่าคืนพรุ่งนี้คุยกันต่อ... แต่แล้ว ในที่สุด เราก็ไม่สามารถจัดได้ เพราะตอนที่น้องทาง 96.5 โทร.เข้ามานั้นเป็นช่วงที่เรากำลังจะต้องอพยพออกมาจากบ้านเพราะน้ำบนถนนสูงมาก ขนาดที่รถโฟร์ควิลที่ทางอมตะส่งมารับไม่สามารถเข้าซอยไปรับถึงหน้าบ้านได้ น้องเอ คนขับที่เมื่อวานมาช่วยเราหาซื้อกระสอบทรายไปกั้นตรงกระจกตัวบ้านมาแล้วครั้งหนึ่ง ถึงกับต้องขอให้คนในซอยเอาเรือเข้าไปรับพวกเราออกมา โดยเราสองคน นิกับคุณภัสสร ลงเรือมาก่อนเป็นชุดแรก แล้วเรือต้องกลับเข้าไปรับลูกสองคนกับเจ้าเซญ่าอีกรอบหนึ่งไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อว่า แม้แค่ระยะทาง 700 ม.จากบ้านเราออกมายังปากซอย เราก็ไม่สามารถลุยน้ำออกมาได้ ต้องให้ลุงจวบกับลูกชายซึ่งได้เรือจากกาชาดเอามาช่วยขนย้ายผู้คนในซอย และช่วยคนแถวหมู่บ้านเศรษฐกิจ เข้ามาช่วยเราอีกครั้ง หลังจากเมื่อช่วงบ่าย ลุงกับลูกสาวก็ได้เข้ามาช่วยพาคุณพ่อคุณแม่นิออกไปส่งให้เดินทางไปกับน้องสะใภ้มาก่อนแล้ว...ทั้งนี้เพราะวันนี้ น้ำเริ่มท่วมเดอะ มอลล์ บางแคแล้วไงคะ ท่วมมากเสียด้วย รวมทั้งบนถนนสายเพชรเกษม เล่นเอาแย่ไปตาม ๆ กันเลยค่ะ

     ตุหรัดตุเหร่กันมาหลายคืนค่ะ จาก รร.ที่ ทาวน์ อิน ทาวน์ ที่คุณเต้ จากมูลนิธิอมตะ จัดไว้ให้ ตามด้วย ที่อมตะแมนชั่น และ บ้านเรือนไทย ในอมตะนคร ชลบุรี อย่างละคืน ต่อด้วยที่วิวทะเล พัทยาอีกหนึ่งคืน  จนในที่สุด ก็มาถึงที่บ้านหลังนี้ ซึ่งก็คือ บ้านของน้องสุ(สุวรรณา ก้อนทองคำ) เพื่อนร่วมรุ่น 3 ที่เรียนการแสดงช่อง 3 มาด้วยกัน ออกปากยกให้ครอบครัวเราพักหลบอุทกภัยในครั้งนี้

             ชีวิตระเหเร่ร่อน เริ่มดีขึ้นเมื่อวานนี้เมื่อแถวใกล้ ๆ บ้านพักมีร้านอินเตอร์เน็ทเพิ่งเปิดให้บริการ และคุณภัสสรต้องรีบส่งต้นฉบับให้คมชัดลึก จึงทำให้นิต้องนั่งซ้อนท้ายมอร์เตอร์ไซล์คของน้องอู๊ดที่มาเป็นแม่บ้านคอยดูแลอยู่ออกไปที่ร้าน ต้องสารภาพไว้ตรงนี้ว่า นี่เป็นการนั่งซ้อนท้ายมอร์เตอร์ไซล์คเป็นครั้งที่สองในชีวิตของนิค่ะ ครั้งแรกซ้อนท้ายน้องธง (ธงชัย ประสงค์สันติ) ที่อยากตอบแทนที่พี่นิขับรถพาไปส่งบ้านในช่วงที่เรียนการแสดงที่ช่อง 3 หนองแขม ด้วยกันบ่อย ๆ วันหนึ่งน้องธงก็บอกขอไปส่งพี่นิบ้าง ด้วยการให้ซ้อนท้ายไป นั่นเป็นครั้งแรก จำได้ไม่ลืมว่า นินั่งตัวแข็งมากจนธงขับอย่างยากลำบาก ใครเลยจะรู้ว่า จากประสบการณ์ในครั้งนั้น ทำให้การนั่งซ้อนท้ายมอร์เตอร์ไซล์คครั้งที่ 2 ของนิเป็นไปอย่างแจ่มแจ๋วมากขึ้น ไม่มีอาการเกร็ง หรือตัวแข็งทื่ออย่างครั้งแรกอีกต่อไป เรียกว่าเป็นการใช้ประสบการณ์ที่เคยมีมาได้อย่างน่าอัจรรย์ทีเดียว

           ค่ะ...และตอนนี้เราเพิ่งได้รับการติดสายอินเตอร์เน็ทเองแล้ว ค่อยทำให้โลกสดใสขึ้น เพราะมีหนทางที่สามารถติดต่อกับผู้คนและโลกภายนอกได้แล้ว ค่ะ คืนนี้เป็นคืนวันเพ็ญ คืนลอยกระทง ก็ได้แต่ร่วมรำลึกขอคารวะ ขออโหสิจากพระแม่คงคา และขอให้น้ำที่ท่วมท้นอยู่บนผืนดินไทย จงกลับลงคูคลองโดยเร็วด้วยเถอะค่ะ...

           ขอบคุณทุกความห่วงใย และกำลังใจที่ทุกท่านมอบให้เราและผู้ประสบภัยครั้งนี้ค่ะ ขอบคุณคุณวิกรม กรมดิษฐ์ ขอบคุณคุณเต้ที่น่ารักซึ่งคอยเอาใจใส่ห่วงใยดูแล ขอบคุณพี่สมรวย จางศิริที่พัทยา ขอบคุณน้องเอที่เสี่ยงภัยขับรถไปอพยพพวกเราและหมาแมวออกมาจากบ้าน และขอบคุณคุณแน๊ท และน้องสุที่น่ารักที่เก็บบ้านหลังนี้ไว้รอท่าให้พี่นิพี่เจี๊ยบกับลูก ๆ และหมาแมวได้พักพิง และยังคอยห่วงใยทำกับข้าวอร่อย ๆ มาให้ทานอยู่เรื่อย ๆ

      ขอบคุณสื่อทีวีช่องต่าง ๆ ทุกช่องที่นำเสนอข่าวและให้การช่วยเหลืออย่างดี ขอบคุณองค์กรการกุศลและผู้มีจิตกุศลบริจาคช่วยเหลือ ซึ่งเราเองก่อนที่จะประสบภัยกับตัวเองก็ได้ไปบริจาคเงินช่วยเหลือให้กับ ครอบครัวข่าว 3 และ มูลนิธิเพื่อนพึ่ง(ภา)ยามยาก รวมทั้งหยอดตามกล่องรับบริจาคมาแล้วหลาย ๆ ครั้ง จนกลายมาเป็นผู้ประสบภัยเสียเอง แต่ก็ซึ้งใจกับภาพและภารกิจที่สื่อต่าง ๆ และองค์กร ต่าง ๆ ได้แสดงความช่วยเหลืออย่างไม่รู้เหน็ดรู้เหนื่อย

           ขอให้ทุกท่านทั้งที่ประสบภัยและยังไม่ประสบภัย จงมีกำลังใจต่อสู้กับอุทกภัยและเภทภัยต่าง ๆ อย่างมีความหวัง และมีสตินะคะ ขอให้ปลอดภัยทุกท่านค่ะ ขอบคุณผู้ช่วยเหลือทุกท่าน ขอบคุณเหล่าทหารหาญและอาสาสมัครทั้งหลายทั้งปวงที่มีอยู่อย่างมากมายทั้งที่เปิดเผยและไม่เปิดเผย ที่พากันออกมาช่วยผู้ประสบภัยกันนะคะ ขอบคุณทุก ๆ ท่านจริง ๆค่ะ

       ขอบคุณท่านผู้ว่าราชการจังหวัดต่าง ๆ ที่จังหวัดท่านโดนน้ำท่วมและเจ้าหน้าที่ส่วนต่าง ๆ  และ ถึงแม้จังหวัดที่ไม่โดนน้ำท่วม แต่ก็ได้มอบน้ำใจมอบความช่วยเหลือตลอดมา

       ขอบคุณผู้ว่ากทม.และทุกส่วนงานที่เกี่ยวข้องที่ช่วยกันเต็มที่เพื่อช่วยเหลือประชาชนที่ต้องเดือดร้อนกับอุทกภัยในครั้งนี้ค่ะ 

           อย่างที่คุณภัสสรเขียนไว้ในข้อเขียนช่วงนี้ น้ำใจคนไทยยิ่งใหญ่และไม่ทิ้งกันอยู่แล้ว... 






     

[อภิญญา]

ต้องขอโทษด้วยที่เข้ามาอ่านช้าไปค่ะ เพราะมีเรื่องยุ่ง ๆ หลายอย่างที่ต้องทำเหมือนกัน แต่ก็โชคดีที่ไม่โดนน้ำท่วม (ณ ขณนี้น่าจะแน่ใจได้แล้ว) ในชีวิตปิ๋มก็เคยถูกน้ำท่วมบ้านมาแล้ว ตอนเป็นเด็ก แต่แม่ส่งไปอยู่กับยาย ก็เลยไม่่ค่อยเห็นความลำบากเท่าไหร่ เห็นชาวบ้านเขาลำบากแล้วก็สงสารและน่าเห็นใจมาก  คิดถึงและขอให้ต่อไปนี้มีแต่เรื่องดี ๆ เข้ามานะคะ คุณนิ